تجارب معلمان دوره ابتدایی از آزادسازی برنامه درسی: یک رویکرد پدیدارشناختی

پژوهش حاضر در جستجوی کشف تجارب آموزشی مشترک معلمان دوره ابتدایی از وضعیت موجود آزادسازی برنامه درسی بوده است. هدف پژوهش نشان دادن تمهیدات و اقداماتی بود که در راستای آزادسازی برنامه درسی صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع تحقیقات کیفی و به شیوه پدیدارشناسی تفسیری بوده و جامعه آماری پژوهش، همه آموزگاران مدارس دوره ابتدایی شهرستان های خوی و چایپاره را در سال تحصیلی 96-95 شامل شده است که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این راستا مصاحبه های نیمه ساختاریافته ای با 23 نفر از آموزگاران صورت گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از روش پدیدارشناسی اسمیت (1995) مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. یافته های این تحقیق دارای 4 مضمون اصلی شامل موانع و محدودیت ها، نقش معلمی، نوآوری ها و مشارکت ذینفعان بود که هرکدام دارای چندین مضمون فرعی بودند که جمعا در 20 مولفه فرعی قرار گرفتند و عبارت اند از: تمرکززدایی متمرکز، دیدگاه حاکم بر برنامه درسی ملی، آموزش ضمن خدمت، ماهیت دوره ابتدایی، پذیرش اجتماعی، هویت حرفه ای، فرهنگ معلمی، معلم به عنوان محقق، گروه های معلمان، جایگاه معلمی، تولید محتوای الکترونیکی، برنامه درسی تلفیقی، طرح های آموزشی، نظریه سازنده گرایی، دبیرخانه های استانی، همایش ها، راهبران برنامه درسی، سرگروه های معلمان، شورای معلمان، انجمن اولیا و مربیان.

کلیدواژه ها:

آزادسازی برنامه درسی ، پدیدارشناسی ، تجارب معلمان ، دوره ابتدایی