بررسی ارتباط بین انواع سبک تفکر با خلاقیت و نوآوری مدیران مدارس شهرستان لامرد

هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین انواع سبک تفکر و خلاقیت و نوآوری مدیران مدارس است. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و جامعه آماری آن همه مدیران (110 نفر) مدارس شهرستان لامرد در سال تحصیلی 87-88 است. با به کارگیری روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 90 مدیر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق از دو ابزار اندازه گیری، پرسشنامه سبک تفکرInQ) ، هریسون و برامسون، 1997) و پرسشنامه مقیاس نوآوری سازمانی (زارعی، 1385) استفاده شد. ضریب پایایی آنها با استفاده از روش بازآزمایی با فاصله زمانی دو هفته، به ترتیب برابر 0/73 و 0/67 به دست آمد که در سطح 0.01 کاملا معنادار بود. داده های به دست آمده، با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از روش های آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و آزمون t مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افراد نمونه، بیشتر سبک های تفکر تحلیل گرا و آرمان گرا را ترجیح داده و کمتر از سایر سبک ها استفاده کرده اند. همچنین بین سبک تفکر مدیران مدارس با نوآوری رابطه معناداری وجود دارد و سبک تفکر عمل گرا بیشترین پیش بینی کننده نوآوری سازمانی است (β=0/45، (P-Value<0/05. اگرچه میزان نوآوری سازمانی مدیران زن و مرد نسبتا بالاست و تفاوت معناداری میان آنها وجود ندارد (0/05مدیران زن و مرد در دو بعد از ابعاد نوآوری سازمانی یعنی بعد ساختاری (0/01> (P-Value=0/003و فرهنگی (0/01>P-Value=0.02) وجود دارد، بدین صورت که میانگین نمرات بعد فرهنگی مردان بیشتر از زنان است. و در بعد ساختاری میانگین زنان بیشتر از مردان است

کلیدواژه ها:

سبک تفکر ، خلاقیت ، نوآوری سازمانی ، مدیران ، آموزش و پرورش