بررسی صلاحیتها و مهارتهای مورد نیاز آموزشگران هنرستانهای کشاورزی با بهره گیری از روش دلفی: مطالعه موردی در استان کرمانشاه

هدف کلی این پژوهش بررسی صلاحیت ها و مهارت های مورد نیاز آموزشگران هنرستان های کشاورزی است. این مطالعه توصیفی - پیمایشی، با استفاده از روش دلفی انجام گرفته است. جامعه آماری مطالعه را آموزشگران شاغل در هنرستان های کشاورزی مهرگان، قصر شیرین، بیستون، روانسر، سنقر و اسلام آباد، استان کرمانشاه تشکیل دادند. با توجه به ماهیت روش دلفی و با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و زنجیره ای، تعداد 22 نفر از آموزشگران خبره و با تجربه به عنوان نمونه انتخاب شدند. فرآیند اجرای روش دلفی در سه مرحله سازماندهی شد. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه نیمه ساختارمند و ساختارمند بود. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در مجموع، 40 صلاحیت و مهارت مورد نیاز آموزشگران هنرستان های کشاورزی است که داشتن تجربه و مهارت عملی در زمینه کشاورزی، برخورداری از علم و دانش کشاورزی، قدرت بیان مناسب، استفاده از رهیافت های عملی و کاربردی در تدریس و داشتن روحیه کارآفرینی و انتقال آن به فراگیران، از مهمترین آنها به شمار می رود. همچنین صلاحیت ها و مهارت های شناسایی شده در 3 طبقه کلی و 6 طبقه فرعی جای گرفتند: صلاحیت های حرفه ای (صلاحیت های آموزشی و مدیریتی و برنامه ریزی)، صلاحیت های شخصی (شامل صلاحیت های فردی و اجتماعی) و مهارت های تخصصی (مهارت های علمی و عملی کشاورزی). در نهایت، مدل صلاحیت های مورد نیاز آموزشگران هنرستان های کشاورزی، طراحی و تدوین گردید.

کلیدواژه ها:

آموزشگر کشاورزی ، هنرستان کشاورزی ، صلاحیت های حرفه ای ، صلاحیت های شخصی ، مهارت های تخصصی ، روش دلفی