قانون وابستگی متقابل؛ بنیانی برای صلح در دین بودا

قانون وابستگی متقابل پدیده ها به عنوان آموزه ای بنیادین در آیین بودا، هم با رویکرد وجودشناختی قابل بررسی است و هم با رویکرد معرفت شناختی. به لحاظ وجود شناسی، نظریه ای است برای توضیح ماهیت و روابط وجود، صیرورت، هستی و واقعیت غایی؛ بدین معنا که تمامی وضعیت ها متوقف بر حالات و وضعیت های پیشین هستند و خود این حالات و وضعیت ها نیز به نوبه خود ایجادگر دیگر امور هستند؛ اما به لحاظ معرفت شناسی، نظریه ای است درباره چگونگی کسب معرفت در رابطه با وجود، صیرورت، هستی و واقعیت. این قانون می تواند دارای ارتباط وثیقی با صلح و همزیستی باشد؛ با این توضیح که اگر انسان ها به واقعیت ارتباط متقابل تمام اجزای جهان آگاهی داشته باشند، خواهند دریافت که کنش هایشان نسبت به دیگران درواقع در ارتباط با خودشان است. این مطالعه به روش توصیفی و تبیینی در پی بررسی اضلاع و ابعاد این اصل است.

کلیدواژه ها:

بودا ، وابستگی متقابل پدیده ، صلح