تاثیر کم آبیاری و خشکی موضعی ریشه بر عملکرد و کارآیی مصرف آب دو رقم سیب زمینی

به منظور تعیین بهترین روش اعمال ک مآبیاری برای بهینه سازی کارآیی مصرف آب گیاه سیب زمینی، آزمایشی در سال 1392 به صورت اسپلیت- اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. این آزمایش شامل دو روش آبیاری در کرت های اصلی، دو رقم سیب زمینی بورن و آلمرا در کرت های فرعی و تیمارهای کم آبیاری در چهار سطح آبیاری به میزان 100، 80، 65 درصد تخلیه رطوبتی مجاز خاک و خشکی موضعی ریشه PRD در کرت های فرعی– فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رقم بورن نسبت به رقم آلمرا در کلیه تیمارهای کم آبیاری از نظر عملکرد، بهرهروی و کارآیی مصرف آب و مقاومت به خشکی برتری داشت به طوری که رقم بورن در مقایسه با رقم آلمرا به ترتیب باعث افزایش 19، 20، 19 درصدی عملکرد کل، بهره وری و کارآیی مصرف آب گردید. اثر کم آبیاری بر عملکرد، بهره وری و کارآیی مصرف آب، درصد نشاسته، میزان قند محلول، میزان پرولین و کلروفیل گیاه در سطح یک درصد معنیدار بود. بیشترین مقدار عملکرد برابر با 59/02 تن در هکتار مربوط به رقم بورن و آبیاری کامل حاصل شد. بیشترین کارآیی و بهره وری مصرف آب به ترتیب برابر 16/79 و 14/78 کیلوگرم بر متر مکعب مربوط به روش آبیاری قطرهای نواری و تیمار PRD بدست آمد. بنابراین با توجه به محدودیت منابع برای استفاده بهینه از آب، رقم بورن به عنوان یک رقم با کیفیت مناسب و دارای پتانسیل عملکرد بالا، روش آبیاری قطرهای نواری و کم آبیاری PRD به عنوان یک راهکار صرفه جویی در مصرف آب بسیار سودمند و قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

بهره وری آب ، جویچه ای ، قطره ای نواری