اثرات کم آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی سویا در منطقه کرمانشاه

به منظور ارزیابی عملکرد کمی و کیفی سویا تحت شرایط کم آبیاری، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار و چهار تیمار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال 1391 اجرا گردید. تیمارهای آبیاری شامل چهار سطح 20 درصد پرآبیاری T4، ابیاری کامل T3 ، 20 درصد کم آبیاری T2 و 40 درصد کم آبیاری T1 بودند. صفت های مورد بررسی شامل عملکردهای دانه، بیولوژیک، ساقه، غلاف، پروتیین، روغن و شاخص های بهره وری آب بودند. بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب در تیمارهای T1,T4 به مقدار 1940 و 1084 کیلوگرم در هکتار اندازه گیری شد. با کاهش میزان آبیاری درصد پروتین دانه افزایش و درصد چربی دانه کاهش یافت. با توجه به کاهش همزمان عملکرد دانه و درصد چربی دانه در شرایط کم آبیاری میزان کاهش روغن دانه شدیدتر از سایر شاخص های عملکردی بود. عملکرد محصول از نظر چربی در تیمارهای T1,T2 نسبت به تیمار شاهد T3 به ترتیب 26/2 و 50/1 درصد کاهش داشت. بررسی شاخص های بهره وری آب نشان داد که با کاهش آب آبیاری شاخص بهره وری آب نسبت به عملکرد دانه، بیولوژیک و پروتیین افزایش و نسبت به روغن کاهش می یابد. تیمار T2 با در نظر گرفتن کلیه شاخص ها به عنوان بهترین تیمار پیشنهاد گردید

کلیدواژه ها:

بهره وری ، تنش آبی ، دانه روغنی ، کرمانشاه ، میزان روغن