اثرات نوع و مقدار نیتروژن و آبیاری بر جذب نیتروژن ذرت علوفه ایو نیترات باقی مانده خاک

بهبود مدیریت نیتروژن در رابطه با تولید ذرت رابطه تنگاتنگی با مقدار رطوبت خاک دارد. در این مطالعه اثرات نوع و مقادیر کود نیتروژنی و آب آبیاری بر تولید ذرت علوفه ای مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق بصورت کرت های دوبار خرد شده با سه تکرار به مدت سه سال در ایستگاه کشاورزی اراک به اجرا در آمد. کرت اصلی شامل دور آبیاری پس از 70، 100 و 130 میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک کلاس A و کرت فرعی شامل دو منبع کود اوره و نیترات آمونیم و کرت های فرعی فرعی 5 مقدار نیتروژن 0، 100، 300، 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. نتایج نشان داد که تنش آبی تولید علوفه خشک را در سطح یک درصد، به صورت منفی و معنی دار کاهش داده ولی مقدار نیتروژن در این راستا دارای تاثیر مثبت و معنی دار بود مقدار نیتروژن در سطح یک درصد بر روی غلظت نیتروژن گیاه، تاثیر مثبت و معنی دار داشت، بطوری که مقدار آن از 0/97 درصد در تیمار شاهد به 1/36 درصد در تیمار 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار رسید. جذب کل نیتروژن گیاه در شرایط رطوبتی متفاوت به صورت مثبت و معنی دار تحت تاثیر مقدار نیتروژن قرار گرفت. همچنین اثرات متقابل آبیاری، مقدار و منبع نیتروژن در سال های مختلف، بر نیترات باقیمانده در هر دو عمق 0 تا 30 و 30 تا 60سانتی متر در سطح یک درصد مثبت و معنی دار بود. معادلات رگرسیون خطی نشان داد که با افزایش مقدار کود نیتروژن، نیترات باقیمانده در هر دو عمق 0-30 و 30-60 سانتی متری زیاد شد و با مصرف 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، این مقدار در عمق های یاد شده به ترتیب به 24/7 و 26/1 میلی گرم در کیلوگرم رسید. بنابراین با در نظر گرفتن راندمان جذب کل نیتروژن، مقدار نیترات باقیمانده در خاک و عملکرد بهینه، مقدار 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره و آبیاری پس از 100 میلی متر تبخیر برای ذرت علوفه ای در شرایط مشابه این آزمایش ، قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

ذرت سیلویی ، تنش آبی ، نیاز کودی