نقش غنی سازی پوسته زیستی خاک از طریق تلقیح و تحریک باکتری ها در افزایش نیتروژن خاک حساس به فرسایش

بهبود مولفه های شیمیایی و فیزیکی پوسته های زیستی خاک از عوامل موثر در افزایش کیفیت و کاهش هدررفت خاک می باشد. امروزه غنی سازی پوسته های زیستی خاک مبتنی بر تلقیح و یا تحریک ریزجاندارن خاک به عنوان راه کاری زیستی و موثر در علوم حفاظت خاک مطرح شده است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تلقیح جداگانه باکتری ها و غنی سازی مواد غذایی و هم چنین تلقیح ترکیبی باکتری ها با غنی سازی مواد غذایی بر تغییرات نیتروژن خاک به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های شیمیایی کیفیت خاک، در مقیاس کرت های کوچک برنامه ریزی شد. خاک کرت ها از منطقه ی حساس به فرسایش تهیه شد. باکتری های موثر در تثبیت نیتروژن از خاک منطقه جداسازی، و به همراه ماده محرک غذایی به تیمارهای تعریف شده تلقیح شدند. مقادیر نیتروژن خاک در بازه زمانی 60 روزه بین تلقیح تا انتهای آزمایش، در فاصله های زمانی هفت یا هشت روزه اندازه گیری شد. نتایج تجزیه و تحلیل های آماری حاکی از افزایش معنی دار (p<0/05) نیتروژن کل خاک در تیمارهای مطالعاتی بود . در تیمار تلقیح باکتری، غنی سازی مواد غذایی و تلقیح باکتری ب ههمراه غنی سازی مواد غذایی، میزان تثبیت نیتروژن بعد از یک ماه به صورت معنی دار (p<0/05) ، به ترتیب 148 و 110 و 284 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. هم چنین بعد از یک ماه میزان نیتروژن خاک شروع به کاهش کرد. در نهایت پس از دو ماه مقدار نیتروژن خاک در تیمارها ثابت شده و مقدار آن در تیمار تلقیح جداگانه باکتری و ترکیب با غنی سازی مواد غذایی به صورت معنی دار (p<0/01) به ترتیب 18 و 16 درصد بیش تر از تیمار شاهد اندازه گیری شد. در مجموع غنی سازی پوسته های زیستی خاک با تلقیح باکتری ها به عنوان روشی کاملا زیستی، ایمن و با صرفه اقتصادی و زمانی در بهبود مولفه های شیمیایی خاک تایید شد.

کلیدواژه ها:

افزودنی های خاک ، پایداری خاک ، تلقیح ریزجانداران خاک زی ، زیست فناوری خاک ، فرسایش خاک