ارزیابی احداث نیروگاه بادی در پنج کلان شهر ایران با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی

انرژی یک عامل مهم در توسعه اقتصادی- اجتماعی کشورهاست که امروزه تقاضای آن بصورت قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. انرژی باد از جمله انرژی های تجدیدپذیری است که به علت پاک بودن، فراوانی در همه جای جهان، قدرت بازدهی بالا و اقتصادی بودن از جایگاه ویژه ای برخوردار است. با توجه به این که محل قرارگرفتن نیروگاه بادی تاثیر بسیار زیادی بر میزان تولید و بازدهی آن دارد، تعیین محل های مناسب برای احداث نیروگاه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله پتانسیل احداث نیروگاه بادی در پنج کلان شهر کشور شامل: تهران، مشهد، شیراز، تبریز و اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفته است. معیارهای اصلی این ارزیابی کارآیی فنی، هزینه سرمایه گذاری، هزینه نگهداری و تعمیرات، میزان مقبولیت اجتماعی، تولید آلودگی صوتی و میزان تاثیر بر روی زیست بوم هستند که در روش تحلیل سلسله مراتبی فازی مدنظر قرار می گیرند. نتایج حاصل نشان می دهد که شهر مشهد دارای بالاترین پتانسیل برای احداث نیروگاه بادی است. روش ارایه شده در این مقاله می تواند به عنوان یک ابزار کاربردی مورد استفاده مدیران و سیاستگذاران حوزه انرژی برای مکان یابی نیروگاه های بادی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدیدپذیر ، انرژی بادی ، مکان یابی ، روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP)