ارائه مدل پیشبینی مدول مرکب برشی G* و زاویه فازی δ قیر تحت اثرفرسودگی

فرسودگی قیر کی فرآیند برگشت ناپذیر است که آثار آن به صورت افزایش سختی و کاهش شکل پذیری قیر ظاهر می شود. فرآیند فرسودگی قیر ناشی از تغییراتی است که در نوع و اندازه مولکو لهای بسیارمتنوع هیدروکربنی قیر اتفاق می افتد و در دو مرحله شامل فرسودگی کوتاه مدت و فرسودگی درازمدت قابل بررسی است. در این مقاله یک رابطه رگرسیون بر اساس داد ههای LTPP ارائه شده است که قادراست مقادیر مدول مرکب برشی قیر )* G( و زاویه فازی قیر ) δ( را در طول زمان بهره برداری از راه، محاسبه نماید. این رابطه بر اساس اطلاعات مربوط به ده نوع قیر متفاوت تهیه شده است. با استفاده از مدل پیشنهادی، با کیبار آزمایش DSR روی قیر اولیه و در یک دمای مشخص، می توان نتایج این آزمایش را روی قیر فرسوده پس از مدت زمان دلخواه و در هر دمایی محاسبه نمود. این مدل نشان میدهد که بیشترینشدت فرسودگی قیر در سه سال اول اتفاق می افتد. همچنین سخت شدگی ناشی از فرسودگی در دمای کمتر از 25 درجه سانتی گراد کاملاً مشهود است اما در دمای بیش از آن تفاوت معنی داری بین قیر اولیه و قیر فرسوده دیده نمی شود. دقت این مدل برای برآورد رفتار درازمدت قیر و استفاده در مد لهای پیش بینی خرابی روسازی قابل قبول است

کلیدواژه ها:

فرسودگی قیر ، مدول مرکب برشی ، زاویه فازی قیر ، مدلسازی ، روسازی آسفالتی