ارزیابی تاثیر گیلسونایت بر بهبود خصوصیات مکانیکی مخلوط های آسفالتی

روش های گوناگونی برای بهبود عملکرد مخلوط آسفالتی در برابر خرابی های مختلف وجود دارد که یکی از متداول ترین آنها استفاده از افزودنی های جایگزین سنگدانه، فیلر یا اصلاح کننده قیر هستند. با توجه به استفاده از فیلرهایی مانند سیمان و اثرات منفی اقتصادی و زیست محیطی آنها، در این پژوهش سعی شده  به بررسی تاثیر افزودنی گیلسونایت به عنوان جایگزین بخشی از فیلر سنگدانه ها  به میزان 0، 20، 40، 60 و 80 درصد فیلر پرداخته شود. سپس تاثیر این مقدار افزودنی بر پارامترهای عملکردی مخلوط آسفالتی بررسی گردد. در این راستا، ابتدا طرح اختلاط به روش مارشال برای نمونه های کنترل انجام شد. سپس، آزمایش های خستگی به روش مقاومت کششی غیرمستقیم، پتانسیل شیارشدگی به روش خزش دینامیکی و بارگذاری تکراری برای تعیین مدول برجهندگی انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از گیلسونایت مقدار مدول برجهندگی مخلوط های آسفالتی را افرایش داده است. همچنین، مقدار عمر خستگی نمونه های مخلوط آسفالتی در اثر استفاده از گیلسونایت بهبود یافته است. نتایج آزمایش خزش دینامیکی نیز نشان می دهد که مقدار تغییرشکل ماندگار نمونه های مخلوط آسفالتی حاوی گیلسونایت در سیکل های مختلف بارگذاری کمترین مقدار را از خود نشان داده اند. به این ترتیب، می توان انتظار داشت که استفاده از افزودنی گیلسونایت می تواند باعث بهبود در خصوصیات مکانیکی مخلوط آسفالتی شود.

کلیدواژه ها:

گیلسونایت ، ترک خوردگی خستگی ، شیارشدگی ، مخلوط های آسفالتی ، مدول برجهندگی