تأثیر میزان اطلاع از ضخامت لایه ها در تعیین عدد سازه ای ( SN ) روسازیهای آسفالتی با استفاده از نتایج دستگاه FWD

همچنین اولویت بندی بر اساس محدودیت بودجه انجام می شود. در این سطح از ارزیابی، داد ههای مورد استفاده، از جزییات و پوشش کمتری در سطح شبکه راهها نسبت به ارزیابی در سطح پروژه برخوردار بوده و همچنین تحلیلهای ساده تری روی آنها انجام می شود.وضعیت سازه ای روسازیهای آسفالتی در سطح شبکه معمولاً با استفاده از دستگاه افت و خیز سنج ضربه ای ) FWD ( و تعیین پارامترهایی مانندمدول لای هها و یا عدد سازه ای مؤثر روسازی ) SNeff ( مورد ارزیابی قرار م یگیرد. تحلیل داده های افت و خیز، نیازمند اطلاع از ضخامت لای ههای روسازی است که این کار می تواند با استفاده از دستگاه GPR و یا سونداژ و مغزه گیری از روسازی صورت گیرد. ساده سازی برداشت و تحلیل داده های حاصل از دستگاه FWD در سطح شبکه به منظور ارزیابی سریع شبکه راهها از اهمیت بسیاری برخوردار است.در این تحقیق به منظور محاسبه عدد سازه ای مؤثر روسازی، ده روش مختلف در سه رده، از نظر میزان اطلاع از ضخامت لایه ها، شامل عدم اطلاع از ضخامت ، اطلاع از ضخامت کل روسازی و اطلاع از ضخامت لای ههای روسازی مورد بررسی قرار گرفتند. به این منظور هفت قطعه از هفت محور در کشور )با شرایط متفاوت از نظر شاخص SNeff ( انتخاب و آزمایش FWD روی آنها انجام شد. پس از بکارگیریروشهای مختلف و ارزیابی نتایج حاصل از آنها، روش Jameson )با ضریب همبستگی 71 / 0( در رده روشهای بدون نیاز به اطلاع از ضخامت روسازی و روش Wimsatt )با ضریب همبستگی 92 / 0( در رده روشهایی که اطلاع از ضخامت کل روسازی در آنها لازم است به عنوان مناسب ترین روشها شناخته شدند

کلیدواژه ها:

دستگاه FWD ، عدد سازه ای ، بهسازی روسازی ، مدیریت روسازی