بررسی آزمایشگاهی و تحلیل آماری اثر آلاینده ها بر مقاومت لغزندگی روسازی آسفالتی

یکی از خصوصیات مهم راه ها که مربوط به روسازی جاده می شود و با ایمنی آن در ارتباط است، مقاومت لغزندگی آنهاست. این خصوصیات به عوامل متعددی چون مشخصات بافت وریه و مصالح بکاررفته، شرایط اب و هوایی، تغییرات فصلی و میزان آلودگی سطح جاده وابسته است. حضور آلاینده ها بویژه در هنگام اولین بارندگی بعد از یک دوره خشکسالی باعث می شود تا سطح خیس جاده لغزنده شود و احتمال تصادف افزایش یابد. بعضی از این آلاینده ها طبیعی اند، مانند ریزگردها و عبور ماسه بادی در جاده های کویری و بعضی هم در اثر عوامل غیرطبیعی مانند پودر ناشی از سایش لاستیک در اثر عبور وسایل نقلیه و یا روغن، ایجاد می شوند. در این تحقیق آلاینده هایی چون ریزگردها، ماسه بادی، روغن، پودر لاستیک، دوده الگزوز و رنگ سرد ترافیکی مورد مطالعه قرارگرفتند. نمونه های آسفالتی با استفاده از یک نوع دانه بندی پیوسته با تراکم ژیرانوری در قالب های بزرگ مارشال ساخته شده اند و در درجه حرارت و رطوبت های مختلف تحت آزمایش آونگ انگلیسی قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که حضور آلاینده ها به طور معنی داری تاثیرگذار است. همچنین نشان داده شد که در حالت خشک بیشترین کاهش بدست آمده در عدد پاندول هنگامی است که سطح از ماسه بادی پوشیده شده باشد و در حالت مرطوب نیز حضور رنگ سرد ترافیکی به طور متوسط بین 49 تا 55 درصد کاهش عدد لغزندگی رادر پی داشته است. همچنین اعداد بدست آمده توسط نرم افزارهای آماری با استفاده از روش درخت تقسیم بندی گروه ها و شبکه عصبی مصنوعی تحلیل شدند و نشان داده شد که تغییر در نوع آلایندگی باعث بیشترین تغییر در مقاومت لغزندگی می شود.

کلیدواژه ها:

آلاینده روسازی ، ایمنی راه ، مخلوط آسفالتی ، مدل های آماری ، مقاومت لغزندگی