نقشه شناختی شبکه حمل ونقل و یادگیری پنهان (ناخودآگاه) مسافران در سفرهای روز-به-روز

هدف این مقاله بررسی نحوه ایجاد نقشه شناختی (ذهنی) از زمان سفر کمان های شبکه ترابری در ذهن مسافران در اثرتجربیات روز به روز است. وجود این نقشه باعث می شود که افراد در انتخاب های خود برای سفرهای روز بعد تصمیم های مبتنی براطلاعات این نقشه اتخاذ نمایند. هدف دوم این مقاله چگونگی توسعه و نقش یادگیری پنهان مسافران در هنگام انجام سفرهای روزانهاست. در این مطالعه برای بررسی عوامل تاثیرگذار بر نقشه شناختی و یادگیری پنهان، مطالعات آزمایشگاهی بر روی یک شبکه واقعیدر دو حالت ترافیکی در دستور کار قرار می گیرد. سپس اطلاعات زمان سفر بصورت کمان-مبنا و مسیر مبنا از ذهن مسافران بازیابیمی شود. همچنین برای بخش یادگیری پنهان، مسافران زمان سفری را برای برخی از کمان ها که تا بحال انتخاب نکرده اند، حدسمی زنند. در ادامه فرضیه هایی در مورد چگونگی شکل گیری نقشه شناختی و یادگیری پنهان در افراد مطرح شده و برای بررسیصحت وسقم آنها، شاخص های ارزیابی مناسبی تعریف می شود. استنباط آماری فرضیه های آزمایش نشان می دهد عوامل میزانپراکندگی زمان سفر در بین کمان های شبکه ترابری، تعداد سفرها، تجربه رانندگی مسافر در شبکه های دیگر، میزان درجه خوش -بینی/بدبینی مسافر، و وجود چراغ های راهنمایی در سطح شبکه به طور معنی داری بر روی نقشه شناختی شبکه حمل ونقل و یادگیری پنهان مسافران تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

تحلیل تقاضای روز-به-روز ، نقشه شناختی ، یادگیری پنهان ، روانشناسی تجربی ، ادراک و دریافت ، برنامه ریزی حمل ونقل