اعتبارسنجی دستگاه رفرکتومتر دیجیتال بریکس برای اندازه گیری غلظت ایمونوگلوبولین جی (IgG) در آغوز گاو هلشتاین

در سالهای اخیر علاقه به استفاده از ابزارهای قابل حمل، سبک و دقیق از قبیل رفرکتومترها افزایش یافته است. در این مقاله سعی شده تا عملکرد و دقت دو نوع از این وسایل را در نقاط برش مختلف و با در نظر گرفتن متغییرهایی که در سطح مزرعه وجود دارند، بررسی شود. به صورت تصادفی 80 گاو در انتهای آبستنی انتخاب و تا زمان زایمان پایش شدند. مواردی از قبیل تعداد شکم زایش، درجه سختی زایش و حجم آغوز در اولین دوشش ثبت گردید و سپس میزان سلولهای سوماتیک آغوز، ماده خشک، وزن مخصوص آغوز، شاخص بریکس و غلظت ایمونوگلوبولین جی نمونه های آغوز اندازه گیری شد. 32% از نمونه­های آغوز در مطاله اخیر دارای غلظت ایمونوگلوبولین کمتر از 50 گرم در لیتر بودند. نتایج نشان داد که ارتباط قوی و قابل قبول (679/0R2=) بین روش رفرکتومتری و غلظت ایمونوگلوبولین سنجیده به روش الایزا وجود دارد، همچنین یک ارتباط مثبت و قوی (711/0R2=) بین روش رفرکتومتری و هیدرومتری دیده شد. عملکرد رفرکتومتر دیجیتال بریکس جهت ارزیابی کیفیت آغوز در نقطه برش 24% افزایش یافت و حساسیت و ویژگی این وسیله به ترتیب به 5/85% و 96% رسید. نتایج حاصل از مطالعه اخیر ثابت کرد رفرکتومتر دیجیتال بریکس یک ابزار دقیق در بررسی کیفیت آغوز است که همبستگی بالایی با غلظت ایمونوگلوبولین آغوز به روش الایزا دارد و ارزش تشخیصی این وسیله چنانچه از مقادیر ثابتی از آغوز استفاده شود بهبود می­یابد اما در نمونه های آغوزی که تعداد سلولهای سوماتیک بسیار بالایی داشته باشند کفایت و دقت این وسیله افت خواهد کرد.   

کلیدواژه ها:

الایزا ، سلولهای سوماتیک ، رفرکتومتر دیجیتال بریکس ، هیدرومتر