اثر پنج مولفه مختلف بر بهینه سازی واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تشخیص باکتری های جنس کلستریدیوم در دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

در این آزمایش، تاثیر عوامل موثر بر بهینه سازی واکنش های زنجیره ای پلیمراز برای تشخیص باکتری های جنس کلستریدیوم در دستگاه گوارش جوجه های گوشتی بررسی شد. پس از کشتار جوجه های گوشتی، محتویات گوارشی جدا و NDA آن استخراج شد. پس از انتخاب پرایمرها و تایید توالی و صحت طول قطعات تولیدی آنها با استفاده از اطلاعات موجود در بانک ژن NCBI، غلظت های مختلف MgC12 (0/4، 0/8، ½ و 2/0 میلی مول)، dNtPs (0/016، 0/04، 0/08 و 0/12 میلی مول)، پرایمرهای رفت و برگشت (0/8، 0/16، 0/24 و 0/40 پیکومول)، DNA (0/825، 2/5، 8/25، 25/0، 50/0، 75/0 و 100/0 نانوگرم) و تعداد متفاوتی چرخه های PCR (20، 25، 30 و 35 چرخه) بررسی و در هر مورد بهترین حالت انتخاب شد. پس از ا نجام واکنش زنجیره ای پلیمراز در حجم 25 میکرولیتر، محصولات واکنش روی ژل آگارز بارگذاری و الکتروفورز شدند و سپس عکسبردای انجام شد. نتایج نشان د اد غلظت ½ میلی مول بهترین میزان استفاده از نمک MgC12 در واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد استفاده در این آزمایش است. بهترین م قدار DNA برای بهینه شدن واکنش زنجیره ای پلیمراز نیز 25 نانوگرم بود. همچنین بهترین غلظت dNTPs برای بهینه سازی واکنش های زنجیره ای پلیمراز، 0/08 میلی مول بود. بهترین تعداد چرخه PCR جهت بهینه سازی واکنش زنجیره ای پلیمراز هم 30 چرخه بود. همچنین بهترین غلظت برای استفاده از هر یک از پرایمرهای رفت و برگشت در واکنش ها نیز 0/24 پیکومول بود. بر این اساس واکنش زنجیره ای پلیمراز با کیفیت و کارآیی بالا برای تشخیص باکتری های جنس کلستریدیوم در دستگاه گوارش جوجه ها توسعه یافت. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 1386، دوره 3، شماره 3، 162-153.

کلیدواژه ها:

، PCR ، کلستریدیوم ، طیور ، بهینه سازی ، d.NTPs ، MgC12