بررسی اثرات گرسنگی و غذاخوردن بر حجم و ترکیبات تراوشی شیردان در گوسفندان

در این بررسی تعداد 10 رأس گوسفند نر نژاد آمیخته ایرانی که از لحاظ سن و وزن تقریباً یکسان بودند ا ستفاده شد. پس از ایجاد کیسه شیردانی بروش گرواسفک، اثرات گرسنگفی و غذای خوزدن بر ججم و ترکیبات تراوشی شیردان ارزیابی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که در حالت گرسنگی، م یزان حجم تراوشی، اسیدیته تام و غلظتهای پتاسیم و پیپسین در مقایسه با میزان پس از غذا خوردن کاهش چشمگیری داشت، در حالیکه میزان PH و غلظت سدیم تراوشی افزایش معنی داری را نشان داد د ر مجموع 60 دقیقه پس از غذاخوردن، م یزان حجم تراوشی، اسیدیته تام و غلظت های پتاسیم و پپسین تا زمان پایان آزمایش نسبت به حالت گرسنگی از افزایش معنی داری برخوردار بودند (P<0/05) اما در همین زمان میزان pH و غلظت سدیم بطور معنی داری کاهش یافت. غلظت ک لر تراوشی با وجود افزایش در زمانهای مختلف پس از غذاخوردن اختلاف معنی داری را نسبت به زمان گرسنگی نشان نداد (P<0/05).

کلیدواژه ها:

تراوش شیردان گوسفند ، ترکیب تراوشی شیردان ، گرسنگی