بررسی سرواپیدمیولوژی بایزیا اویس در گ وسفندان مناطق مختلف اقلیمی ایران

سال انتشار: 1377
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 414

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-53-4_004

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

در این مطالعه به منظور بررسی سرواپیدمیولوژی بابزیااویس در ایران نمونه های خونی از 1639 رأس گوسفند در چهار منطقه آب و هوایی مختلف شامل: منطقه یک سواحل دریای خزر (استانهای گیلان و مازندران)، منطقه دو نواحی کوهستانی (استانهای خراسان، تهران، آذربایجان غربی، اردبیل، مرکزی، چهارمحال بختیاری و اصهفان)، منطقه سه سواحل خلیج فارس (استان خوزستان) و منطقه چهارکویر مرکزی (استانهای قم و سمنان) جمع آوری گردید. در این بررسی برای تعیین پادتن بابزیا اویس از روش آزمایش پادتن درخشان غیرمستقیماستفاده شد. سویه بابزیااویس که از گوسفند استان آذربایجان غربی جدا گردیده بود، به بره طحال برداشته شده تلقیح شد. پس از ایجاد بیماری از بره طحال برداشته شده خونگیی به عمل آمد و خون با 10 درصد پارازیتمی جهت تهیه آنتی ژن استفاده شد. نتایج این بررسی نشان می دهد که از تعداد 1639 رأس گوسفند 36 درصد واجد تیتر سرمی مثبت بودند. از میان تعداد 1359 رأس گوسفند 39/98 درصد گوسفندان نر و 37/96 درصد گوسفندان ماده واجد تیتر سرمی مثبت بودند. و از 1509 رأس گوسفند 38/87 درصد بالای دو سال سن و 35/9 درصد زیر دو سال سن واجد تیتر سرمی مثبت بودند. فراوانی آلدگی در مناطق یک، د و، سه و چهار آب و هوایی به ترتیب 15/93، 58/81، 12/04، 13/22 درصد می باشد. سطح آلدگی در منطقه د و در مقایسه با سایر مناطق بیشتر بود. (P<0/0005).

نویسندگان

موسی توسلی

گروه آموزشی پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

صادق رهبری

گروه آموزشی انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران