بررسی شیوع سارکوسینستوزیس گاو در کشتارگاه همدان با به کارگیری روشهای آسیب شناسی و هضمی

سال انتشار: 1380
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 658

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-56-1_016

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

هفتاد رأس گاو در گروه های سنی، نژادی و جنسی مختلف و شیوه های گوناگون پرورش در کشتارگاه صنعتی همدان از نظ حضور کیست سارکوسیست در ارگانهای عضلانی از جمله مری، قلب و دیافراگم با روش هضمی مورد مطالعه قرار گرفت. چهل و سه مورد از 70 مورد با روش آسیب شناسی و تمام موارد در روش هضمی از نظر برادی زوآیت سارکوسیست مثبت بودند. د ر این روش حداقل در یک ارگان و حداکثر در هر سه ارگان وجود این کیست تک یاخته ای نشان داده شد به استثنای یک مورد در تمام م واردی که نمونه ها به وسیله آزمایش آسیب شنای بررسی شدند. در یک یا دو یا در هر سه ارگان ک یست سارکوسیست وجود داشت (97/8 درصد). حضور کیست در یک ارگان در 28/6 درصد (12 از 42 مورد) در دو ا رگان 38/1 درصد (16 از 42 مورد) و در هر سه ارگان 33/3 درصد (14 از 42 مورد) گزارش می شود. میانگین، خطای معیار و حدود اطمینان مجموع تعداد کیستهای سارکوسیست در سه ارگان عضلانی مورد مطالعه ¼ ±7/9 (حدود اطمینان 95 درصد 10/7 ±5/1) و به تفکیک در هر ارگان ع بارت اند از: در قلب 0/94 ±4/7 (حدود اطمینان 95 درصد 6/6 ±2/8)، در مری0/32 ±1/7 (حدود اطمینان 95 درصد 2/3-1) و در دیافراگم 0/41 ±1/6 (حدود اطمینان 2/4 ±0/72) مابین میانگین کیستها در قلب و میانگین آنها در مری یا دیافراگم از نظر آماری اختلافات معنی داری وجود داشت (P<0/01). اما مابین میانگین تعداد کیستها در مری و دیافراگم اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. اگر چه روش پرورش، جنسیت سن حیوانات مورد بررسی بر میانگین تعداد کیستها در قلب، مری و دیافراگم از نظر آماری بی تأثیر بود. د ر مطالعات ریزبینی مقاطع رنگ شده با روش هماتوکسیلین- ائوزین سه نوع کیست تشخیص داده شد: کیستهای با جداره نازک، ضخیم مخطط و ضخیم هوموژن که احتمالاً به نظر می رسد این کیستها به ترتیب سارکوسیستیس کروزی (بوی کانس)، سارکوسیستیس بوی هومینیس و سارکوسیستیس هیرسوتا (بوی فلیس) باند. در چهار مورد از 42 مورد پالایش سلولهای لنفوئیدی مابین سلولهای عضلانی مبتلای قلب و در چهار مورد، این تک یاخته در سلول های پورکنژی قلب وجود د اشت.

نویسندگان

محمدجواد قراگزلو

گروه آموزشی آسیب شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

کامران درخشنده

شبکه دامپزشکی استان همدان، همدان، ایران

سعید بکایی

گروه آموزشی بهداشت و کنترل مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران