به کارگیری روشهای ایمونوفلورسانس، ایمونودات و ایمونوبلاتینگ جهت شناسایی سویه های بیماریزای اشریشیاکلی واجد فیمبریه F11، در کلی باسیلوز طیور

تاکنون فیمبریه F11 فقط در سویه های بیماریزای اشریشیاکلی جدا شده از طیور، بوقلمون و انسان گزارش شده است. به منظور شناسایی این فیمبریه ابتدا 300 سویه از لاشه های طیور گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز جداسازی و هر یک از آنها در محیط TSA چندین بار پاساز داده شد تا فیمبریه F11 نمود یابد. در مرحله بعدی تعلیق باتریایی تهیه شده از آنها با گلبولهای قرمز گروه خونی O انسان مجاور گردید و با افزودن قند مانوز سویه های واجد قیمبریه مقاوم به مانوز (+MRHA) مشخص شدند. سپس با استفاده از تعلیق باکتریایی و آنتی سرم اختصاصی ضد قیمبریه F11 خرگوشی، آزمایش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم انجام شد و برای انجام روشهای ایمونودات و ایمونوبلاتینگ (وسترن بلات) ابتدا عصاره فیمبریه ای خام از هر یک از سویه ها تهیه شد و بر روی آنها آزمایشهای مذکور صورت پذیرفت و در نهایت سروتیپ سویه هایی که در هر یک از آزمایشهای واجد فیمبریه F11 بودند، تعیین شد. بدین ترتیب در روش هماگلوتیناسیون تنها پنج سویه (+MRHA) بودند و در روشهای ایمونوفلورسانس و ایمونودات، شش سویه واجد فیمبریه F11 تشخیص داده شدند. در ایمونوبلاتینگ نیز شش سویه واجد تحت واحد اصلی 18 کیلودالتونی بودند که با آنتی سرم اختصاصی ضد فیمبریه F11 واکنش نشان دادند. تمامی سویه های واجد فیمبریه، متعلق به گروه سرمی O1 بودند.

کلیدواژه ها:

اشریشیاکلی ، کلی باسیلوز ، طیور ، فیمبریهF11