مقایسه اثر افزودن آنتی بیوتیک و پروبیوتیک به عنوان محرک رشد به جیره غذایی بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی

سال انتشار: 1381
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,038

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-57-1_011

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

هدف: مطالعه اثرات ناشی از به کارگیری دو نوع ترکیب محرک رشد مختلف بر روی بازده تولیدی جوجه های گوشتی. طرح: طرح آمار کاملاً تصادفی. حیوانات: 540 قطعه جوجه یکروزه گوشتی جنس نر از سویه تجاری رأس 208. روش: استفاده از سه گروه درمانی و تغذیه آنها به ترتیب با جیره غذایی فاقد هر گونه ترکیب محرک رشد، جیره غذایی حاوی 0/1g/Kg آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین، و جیره غذایی واجد 1/0g/Kg ترکیب پروبیوتیک تهیه شده از مخلوط کشت دو باکتری Bacillus Subtilis Ch 201 و Bacillus licheniformis CH 200 در طول آزمایش، محاسبه وزن بدن، مقدار غذای مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در سنین 21، 42 و 49 روزگی. تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از آزمون تجزیه واریانس جهت تعیین اثر افزودن ترکیبات مورد آزمایش به جیره های غذایی و آزمون توکی برای پی بردن به اختلاف بین گروه های درمانی. نتایج: در مقایسه با گروه شاهد، افزودن آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین به جیره غذایی به طور بسیار معنی داری موجب افزایش وزن بدن جوجه ها گردید (P<0/01)، در حالی که اضافه نمودن پروبیوتیک به خوراک، تأثیر معنی داری بر وزن بدن نداشت (P>0/05). در پایان آ زمایش تفاوت بین وزن بدن درجوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی آنتی بیوتیک یا پروبیوتیک معنی دار نبود (P>0/05). استفاده از آنتی بیوتیک یا پروبیوتیک در جیره ، موجب کاهش معنی دار ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد در پایان آزمایش گردید (P<0/01)، اما بین ضریب تبدیل غذایی در این دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت (P>0/05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل می توان چنین نتیجه گیری نمود که افزودن هر یک از دو ترکیب آنتی بیوتیک یا پروبیوتیک مورد استفاده در این بررسی تجربی به جیره غذایی، سبب بهبود بازده تولید جوجه های گوتی در مقایسه با گروه شاهد گردید. از سوی دیگر علی رغم برتری نسبی به کارگیری آنتی بیوتیک نسبت به پروبیوتیک در این آزمایش، به دلیل عدم وجود اختلاف آماری معنی د ار بین نتایج حاصل از افزودن این دو ترکیب به جیره غذایی و بروز عوارض احتمالی ناشی از مصرف آتی بیوتیک، به نظر می رسد استفاده از ترکیب تیهه شده از کشت مخلوط دو باکتری Bacillus subtilis CH 201 و Bacillus licheniformis CH 200 به عنوان محرک رشد می تواند قابل توصیه باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 1، 66-61.

نویسندگان

مهرداد مدیرصانعی

گروه آموزشی بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

سیدمحمدمهدی کیایی

گروه آموزشی بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محسن فرخوی

گروه آموزشی بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران