گزارش درمانگاهی استئوسارکوما در دو قلاده سگ دوبرمن

هدف: گزارش درمانگاهی استئوسارکوما در دو قلاده سگ 10 ماهه و 36 ماهه، ماده، دوبرمن. طرح: مطالعه موردی بالینی. حیوانات: دو قلاده سگ دوبرمن قهوه ای، ماده، 10 و 36 ماهه. روش: معاینه بالینی ا ولیه، اخذ نمونه خون، کشت و رادیوگرافی در مورد هر دو حیوان انجام پذیرفت. نتایج: عدم پاسخ به درمان آنتی بیوتیکی وسیع الطیف (سفازولین) به مدت 20 روز و عدم تغییرات عمده در کاهش میزان تورم در بالین و علایم رادیوگرافی، اخذ بیوپسی از توده به شیوه برشی الزامی گردید. در نهایت پس از بررسی هیستو پاتولوژیکی، تشخیص قطعی استئو سارکوما گذاشته شد. سپس قطع کامل ا ندام حرکتی خلفی چپ از مفصل رانی- لگنی در هر دو بیمار انجام پذیرفت. متعاقب جراحی درمان شیمیایی با داروی آلکیله کننده سیس پلاتین با دز 60 میلی گرم/متر مربع به صورت تزریق آهسته داخل وریدی به فاصله سه هفته تجویز گردید. بیمار 10 ماهه پس از 193 روز و بیمار دیگر پس از 88 روز از زمان جراحی علی رغم قطع اندام حرکتی خلفی چپ و شیمی درمانی و همچنین بدون علایم متاستاز در رادیوگرافی قفسه صدری به دلیل دیسترس تنفسی و بیحال و ضعف عمومی بدون هیچ گونه علایم بالینی از بیماریهای داخلی تلف شدند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در گزارش درمانگاهی مذکور چنین به نظر می رسد که قطع اندام حرکتی خلفی از مفصل رانی- لگنی و شیمی درمانی نمی تواند مدت زمان زنده ماندن دو بیمار مبتلا به استئوسارکوما را افزایش دهد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 4، 76-73.

کلیدواژه ها:

استئوسارکوما ، ران ، سیس پلاتین