اولین گزارش آدنوکارسینوم غدد پیرامون مقعدی سگ در ایران

هدف: تلاش برای تشخیص یک توده توموری جلدی در سگ. طرح: گزاش موردی. حیوانات: یک قلاده سگ نر 11 ساله از نژاد داشهوند. روش: در مهرماه 1380، حیوان مذکور به دلیل رشد یک توده جلدی سفت در ناحیه پرینه چپ به بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع گردید. پس ا ز معاینه بالینی دام مبتلا، رادیوگرافی قفسه صدری واولتراسونوگرافی محوطه بطنی و لگنی ا نجام شد. توده یاد شده به روش جراحی برداشته شد و بعد از پایدار شدن در محللو فرمالین ده درصد بافر، نمونه های بافتی مناسب از آن اخذ و پس از انجام مراحل آماده سازی بافت، مقاطعی با قطر 5 میکرون تهیه و به روش هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) رنگ آمیزی گ ردید. نتایج: از نظر ظاهری، توده ای سفت و توپر، به ابعاد 2/6x2/2x1 سانتیمتر، بدون پایه با سطح زخمی و نکروز و سطح مقطعی نسبتاً ناصاف به رنگ قهوه ای تیره مشخص گردید. در مطالعه ریز بینی، سلولهای توموری گرد تا چند وجهی با هسته های گرد و وزیکولر در مرکز سلولها، سیتوپلاسم فراوان ائوزینوفیلیک و حدود سلولی کاملاً مشخص، بسیار شبیه به سلولهای کبدی مشاهده شدند. در بیشتر قسمتهای تومور، آرایش غده ای وجود نداشت و نواحی گستردها ی از تجمع سلولهای توموری، با رشد نامنظم و بدون لوبولهای مشخص ایجاد گردیده بود. پلئومورفیسمشدید، اشکال میتوزی فراوان ، کانونهای وسیع خونریزی و همچنین تهاجم دستجات سلولهای توموری به استرومای همبندی تومور جلب توجه می کرد. در سونوگرافها و رادیگرافهای تهیه شده، آثاری از کانونهای متاستاز دیده نشد. نتیجه گیری: این تده بر اساس محل، مشخصات ظاهری و بویژه یافته های هیستوپاتولوژیک آن به عنوان آدنوکارسینوم غدد پیرامونمقعدی با درجه تمایز نسبتاً خوب تشخیص داده شد. هر چند در کشورما، هیپرپلازی و آدنوم غدد پری آنال به کرات مشاهده شده است اما براساس اطلاع، تاکنون گزارشی از آدنوکارسینوم این غدد م نتشر نگردیده است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 1، 44-41.

کلیدواژه ها:

ادنوکارسینوم ، غدد پیرامون مقعدی ، سگ