بررسی کالبد شناسی در مورد ابعاد کلی اندام جفتگیری گاومیش نر بالغ در دو حالت قبل و بعد از نعوظ

هدف: مطالعه کالبد شناختی ابعاد اندام جفتگیری گاومیش نر بالغ در دو حالت قبل و بعد از نعوظ و مقایسه آنها. برای پیدا کردن زمینه ای در راستای اصلاح اتلالات این عضو. حیوانات: سی نمونه اندام جفتگیری گاومیش نر بالغ. روش: اندام جفتگیری از بدن جدا و به سه بخش تقسیم شد. طول هر سه بخش اندازه گیری و جمع آنها محاسبه گردید. اقطار هر سه بخش در وسط هر بخش توسط کولیس اندازه گیری شد. با تزریق سرم فیزیولوژی در کانالهای داخل اندام جفتگیری و ایجاد نعوظ تصنعی، همان اندازه گیری ها انجام و با حالت قبل مقایسه شد. همچنین اندازه گیری ابعاد گلانز و زایده پیشابراهی در هر د و حالت قبل و بعد از نعوظ انجام گرفت. نتایج: طول اندام جفتگیری در حالت غیر نعوظ 0/07 ±62/9 سانتیمتر و در حالت بعد از نعوظ 0/06 ±80/4 سانتیمتر اندازه گیری شد. در بخش اول سوم قطر پشتی- شکمی نسبت به قطر عرضی بیشتر می باشد. در حالت نعوظ اندازه قطرهای پشتی- شکمی در هر سه بخش کاهش یافت و فقط از نظر قطر عرضی کمی بیشتر شد. طول گلانز برابر 0/5 ±2/38 سانتیمتر و عرض آن در پهنترین بخش 0/5 ±1/02 سانتیمتر اندازه گیری شد. طول زایده پیشابراهی 0/5 ±1/42 سانتیمتر اندازه گیری گردید. نتیجه گیری: ابعاد گلانز در گاومیش نسبت به گاو ظریفتر و حالت قلابی شکل انتهای آن دیده نمی شود. همچنین زایده پیشابراهی از انتهای اندام جفتگیری تجاوز نمی کند. در حالت نعوظ به طور متوسط 17/5 سانتیمتر بر طول اندام جفتیگری افزوده می شود. بیشترین افزایش طول مربوط به بخش دوم می باشد. ا ندام جفتگیری بعد از نعوظ فقط از نظر قطر عرضی کمی بیشتر می شود. پس به خاطر سفتی اندام جفتگیری در دو حالت قبل و بعد از نعوظ و همچنین به علت عدم افزایش آنچنانی در قطر و طول آن، این اندام جفتگیری از نوع فیبروالاستیک طبقه بندی گردید. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره 1، 72-67.

کلیدواژه ها:

گاومیش ، اندام جفتگیری ، کالبد شناسی ، ابعاد اندام جفتگیری