جداسازی ریمرلاآناتی پستیفر از اردکهای بومی منطقه رشت

هدف: بررسی وجود ریمرلاآناتی پستیفر (Riemerella anatipastifer) در بین اردکهای بومی منطقه رشت استان گیلان. نمونه ها: تعداد 109 قطعهاردک محلی و 33 قطعه مرغ و خروس محلی. روش: نمونه ها از لحاظ کلینیکی و کالبد گشایی بررسی شدند. مواردی که در تشخیص اولیه کلینیکی و کالبد گشایی پاستورلوز تشخیص داده می شدند مورد بررسی باتریولوژیک قرار می گرفتند. در تمامی موارد پس از کالبدگشایی از ارگانهای کبد، مغز، ریه، کیسه های هوایی، خون قلب و مایع مفصلی به روش آسپتیک نمونه برداری و در محیط مغذی آگار خون دار کشت و به روش متداول باکتریولوژیک جداسازی و بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی باکتریهای جداسازی شده تعیین هویت می گردیدند. جدایه های ریمرلاآناتی پستیفر بویژه از گونه های پاستورلا (مولتاسیدا، گالینارم و همولیتیکوم) و همچنین گونه یرسینیا سودوتوبرکولوزیس بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی Rimler1998 متمایز گردیدند. نتایج: از 33 قطعه مرغ و خروس محلی 12 مورد (63/3 درصد) پاستورلامولتاسیدا و از 109 قطعه اردک 46 مورد (42/2 درصد) پاستورلامولتاسیدا و 13 مورد (11/9 درصد) ریمرلاآناتی پستیفر جدا گردید. از هیچیک از مرغ و خروسها ریمرلاآناتی پستیفر جدا نشد. نه از مرغ و خروسها و نه هیچیک از اردکها، دیگر گونه های پاستورلا یعنی پاستورلاگالینارم و پاستورلاهمولیتیکا جدا نگردید. الگوی حساسیت ریمرلا به آنتی بیوتیک ا نشان داد که فلوموکوئین و تریمپتوپریم حساسترین (92/3 درصد) و اکسی تتراسیکلین (30/8 دصد) و پنی سیلین (23/1 درصد) مقاومترین آنتی بیوتیک ها بودند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داده است که ریمرلا آناتی پستیفر در بین اردکهای محلی منطقه رشت وجوددارد ولی در بین مرغ و خروسهای محلی منطقه احتمالاً شایع نیست. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1384)، دوره 60، شماره 1، 23-21.

کلیدواژه ها:

ریمرلاآناتی پستیفر ، اردک ، منطقه رشت