ارزیابی اثرات تحریکات الکتریکی بر روی قدرت عضلانی پس از تخریش عصب سیاتیک در سگ: الگوی حیوانی

هدف: ارزیابی اثرات تحریکات الکتریکی بر روی قدرت عضلانی پس از تخریش عصب سیاتیک در سگ. طرح: مطالعه تجربی با الگوی حیوانی. حیوانات: ده قلاده سگ نرو ماده مخلوط ایرانی 15 تا 22 ماهه و با وزن 18 تا 23 کیلوگرم روش: حیوانات به دوگروه مساوی 5 تایی شاهد و آزمایش تقیسم شد و تحت بیهوشی قرار گرفتند. پس از برش پوست و جداسازی عضلات ران، عصب سیاتیک در معرض دید جراح قرار گرفت و سپس آزردگی تمام قطر عصب سیاتیک با پنس شریانی به مدت 5 ثانیه ایجاد شد. حیوانات گروه آزمایش با تحریکات الکتریکی به مدت 10 دقیقه برای مدت 2 هفته بعد از مراقبت های ویژه، 3 روز، تحت درمان قرار گرفتند. این در حالی است که هیچ روش درمانی در گروه شاهد استفاده نشد. گرام های فعالیت عضلات با استفاده از الکترومیوگراف قبل، بعد از آزردگی عصب و در روزهای 14، 28، 45 از تمام حیوانات از چهارماهیچه نیم وتری، نیم غشایی، بازکننده و خم کننده تهیه شدند. تجزیه و تحلیل آماری: روش آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمایش تکمیلی ((Tukey. نتایج: گرام های اصله اختلاف معنی داری را در دو ماهیچه نیم وتری و نیم غشایی بین گروه آزمایش و شاهد در P<0/05 نشان داد. نتیجه گیری: ارزیابی اثرات تحریکات الکتریکی در حیوانات نشان داد که تحریکات الکتریکی قادر به جلوگیری از آتروفی ماهیچه است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1384)، دوره 60، شماره 2، 159-155.

کلیدواژه ها:

تحریک الکتریکی ، عصب سیاتیک ، آتروفی ماهیچه ، سگ