مطالعه دقت روشهای مختلف جهت تشخیص سیستی سرکوس بوویس در گاوهای ذبح شده

هدف: ارائه روش دقیق تر جهت بازرسی بهداشتی لاشه گاو برای تشخیص سیستی سرکوس بوویس. طرح: بررسی کشتارگاهی. حیوانات: 3436 لاشه گاو. روش: به منظور ارائه روش دقیق تر جهت تشخیص سیستی سرکوس بوویس در گاوهای ذبح شده در کشتارگاه، تعدادی لاشه گاو با استفاده از چهار روش سنتی رایج در ایران (1812 لاشه) و سه روش استاندارد متداول در سه کشور افریقایی جنوبی (145 لاشه)، المان (145 لاشه) و انگلستان (145 لاشه) بازرسی بهداشتی شدند و در هر روش درصد آلودگی به سیستی سرکوس بوویس تعین گردید. در روش متداول کشتارگاهی ماهیچه های قلب، سه سربازو و جوشی خارجی و در روش متداول در دو کشور آلمان وانگلستان ماهیچه های قلب، جوشی داخلی و خارجی، مری، دیافراگم، زبان و در روش آفریقای جنوبی علاوه بر این ماهیچه ها، ماهیچه سه سرباز و طبق توصیه های انجام شده مورد بازرسی قرار گرفت. بر اساس مقایسه نتایج حاصل و با توجه به ماهیچه هایی که به تشخیص دقیق تر لاشه های آلوده به سیستی سرکوس بوویس کمک می کنند، 1189 لاشه گاو بررسی گردید و با استفاده از آزمون آماری مربع کای یافته ها تحت ارزیابی قرار گرفت و روش بازرسی اخیر بعنوان روش پیشنهادی معرفی گردید. نتایج: در بازرسی ماهیچه های مختلف 1812 لاشه گاو به روش سنتی 47 لاشه (2/6 درصد) آلوده به سیستی سرکوس بوویس بودند. در حالی که با استفاده از بازسی ماهیچه های مختلف در سه روش استاندارد متداول در آلمان، انگلستان و افریقای جنوبی به ترتیب 7/6 درصد، 6/9 درصد و 6/9 درصد لاشه ها مبتلا به این متاسستود بودند. در بررسی آماری این سه روش با روش متداول کشتارگاهی اختلاف معنی داری وجود داشت. در روش انتخابی با بازرسی 1189 لاشه گاو، علاوه بر ماهیچه سه سرباز و طبق روش سنتی ایران و روش استاندارد در افریقای جنوبی بازرسی گردید. در این روش 90 لاشه (7/6 درصد) آلوده به سیستی سرکوس بوویس تشخیص داده شد. دقت روش انتخابی معادل دقت روش استاندارد بازرسی در آلمان بود. در مقایسه روش انتخابی با روش سنتی اختلاف آماری معناداری مشاهده گردید (P<0/0005)، و به عنوان روش انتخابی جهت تشخیص لاشه ای آلوده به سیستی سرکوس بویس در بازرسی کشتارگاهی در ایران پیشنهاد می گردد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1384)، دوره 60، شماره 2، 180-177.

کلیدواژه ها:

تشخیص ، سیستی سرکوس بوویس ، گاو