بررسی آلودگی های انگلی نشخوارکنندگان بومی استان گلستان

در مطالعه حاضر به منظور بررسی تنوع آلودگی های انگلی نشخوارکنندگان بومی در استان گلستان، محتویات لوله گوارش 234 راس دام، 260 کبد، 180 ریه، عضلات مخطط و قلب 350 راس دام، محوطه بطنی 300 راس دام و 100 جفت جشم گاو جهت آلودگی به انواع کرمها و نوزادان آنها مورد بررسی قرار گرفت. 800 نمونه خونی جهت تعیین ابتلا به تک یاخته های خونی و همچنین سطح بدن 700 راس دام از نظر آلودگی به انواع بندپایان مطالعه گردید. نتایج نشان داد که 19/74 درصد گوسفندان آلوده به انواع انگلهای کرمی لوله گوارش بودند و از آنها 8 گونه نماتود و تنها یک گونه سستود جدا گردید. در کبد، ریه و محوطه بطنی نیز آلودگی کرمی به ترتیب 14/4 درصد، 7/5 دصد و 22/22 درصد گزارش گردید. 8/14 درصد گوسفندان آلوده به انواع به تک یاخته ها و 23/33 درصد آلوده به انگلهای خارجی بودند. در بررسی محتویات لوله گوارش بزها 22/49 درصد آلوده به انواع انگلهای کرمی بودند و 8 گونه نماتود و سه گونه سستود جدا گردید. در کبد، ریه و محوطه بطنی نیز آلودگی کرمی به ترتیب 16/6 درصد، 7/5 درصد، و 37/5 درصد گزارش گردید. در بزهای مورد مطالعه 2/96 درصد آلوده به تک یاخته و 22/22 درصد آلوده به انگلهای خارجی بودند. در بررسی محتویات لوله گوارش گاوها نیز 10/4 درصد آنها آلوده به انواع انگلهای کرمی بودند که یک گونه نماتود و یک گونه ترماتود جدا گردید. در کبد و ریه نیز آلودگی کرمی به ترتیب 6/5 درصد و 4/16 درصد گزارش گردید. در گاوهای فوق 10 درصد آلوده به تک یاخته و 43/33 درصد آلوده به انگلهای خارجی بودند. از قلب و عضلات مخطط هیچیک از دامها انگل کرمی جدا نگردید.

کلیدواژه ها:

الودگی های انگلی ، استان گلستان ، نشخوارکنندگان اهلی