بررسی تأثیر سطوح مختلف متیونین و چربی گیاهی بر برخی صفات اقتصادی جوجه های گوشتی

تأثیر سه سطح متیونین (مقدار توصیه شده NRC، 5 درصد بیشتر از مقدار توصیه شده و 10 دصد بیشتر از مقدار توصیه شده) و دو سطح چربی گیاهی (0 و 5 درصد) بر برخی صفات اقتصادی (عملکردی و لاشه) جوجه های گوشتی با استفاده یک آزمایش فاکتوریل 2x3 با پایه کاملاً تصادفی در دو مرحله پرورشی آغازین (0 تا 3 هفتگی) و رشد (4 تا 6) بررسی شد. آنالیز واریانس اثر تیمارهای غذایی بر صفات و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن نشان داد که سطوح متیونین در دوره آغازین به طور معنی دار (p<0/05) و در دوره رشد و کل دوره پرورش به طور کاملاً معنی داری (p<0/01) وزن زنده را افزایش و ضریب تبدیل غذایی را بهبود دادند. اثر سطوح چربی افزایش وزن زنده و بهبود ضریب تبدیل غذایی در دوره آغازین معنی دار نبود (p>0/05). سطوح چربی اثر معنی داری بر صفات لاشه نداشتند (p>0/05) ولی اثر سطوح متیونین بر افزایش درصد سینه و کاهش درصد چربی محوطه شکمی معنی دار بود (p<0/05). اثر متقابل سطوح متیونین و چربی بر هیچکدام از صفات معنی دار نبود (p>0/05). در مجموع می توان نتیجه گرفت که استفاده از متیونین تا 10 درصد بیشتر از مقدار توصیه شده NRC و استفاده از چربی تا 5 درصد، به جز در مرحله آغازین، در جیره جوجه های گوشتی قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

چربی گیاهی ، متیونین ، صفات اقتصادی ، جوجه های گوشتی