مطالعه فراوانی آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر در سگ های روستایی غیرواکسینه حاشیه جنوبی دریای خزر

زمینه مطالعه: طی سال های اخیر مرگ و میرهای دسته جمعی در جمعیت فک های دریای خزر رخ داده و پاتوژن اصلی شناخته شده در این مرگ و میرها ویروس دیستمپر سگ ها (CDV)شناخته شد. علیرغم تکرار این پدیده و حضور تعداد بسیار زیاد لاشه فک های تلف شده در نواحی ساحلی کشورهای دریای خزر، اطلاعات زیادی در خصوص نقش اپیدمیولوژیک این حیوان در بقاء ویروس دیستمپرسگ ها در مناطق ساحلی وجود ندارد. هدف: هدف از انجام این مطالعه فراوانی نسبی سگ های با تیتر مثبت آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر، در سگ های غیرواکسینه روستایی حاشیه ساحلی جنوب شرق دریای خزر بود. روش کار: طی مدت 2 سال (1389-1387) نمونه های سرم، بصورت تصادفی از سگ های روستایی (185 قلاده) جمع آوری شد. نتایج: میزان فراوانی نسبی سگ های با تیتر مثبت آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر، رقت سرمی بالاتر از 1/32، در سرم سگ های این ناحیه 55/6% (103 سرم از 85 سرم) بود (CI95%47-61): در این مطالعه تفاوتی از نظر میزان فراوانی نسبی سگ های با تیتر مثبت آنتی بادی بین جنس نر و ماده و سنین مختلف مشاهده نشد. همچنین بیشترین میزان فراوانی نسبی سگ های با تیتر مثبت، در فصل زمستان بود. نتیجه گیری نهایی: این نتایج بیانگر حضور ویروس در ناحیه بوده و همپنین حاکی از این است که سگ های ناحیه در گذشته در معرض ویروس قرار گرفته اند. این احتمال وجود دارد که درصد بالای تیتر مثبت آنتی بادی در سگ های روستایی ناحیه ناشی از تماس بالا شه فک های تلف شده بر اثر دیستمپرباشد. جمعیت بالای سگ های روستایی در این ناحیه جهت حفظ ویروس در منطق روستایی کافی بوده و نتایج تحقیق حاکی از آن است که سگ های روستایی می توانند به عنوان مخزن بیماری دیستمپر برای سگ های شهری و گوشتخواران وحشی ناحیه مطرح باشند.

کلیدواژه ها:

خنثی سازی ، سرم ، ویروس دیستمپرسگ ها ، سگ های روستایی ، حاشیه ساحلی دریای خزر ، فک دریای خزر