مقایسه آلودگی بافت های مختلف جنین های سقط شده گاو به انگل نئوسپورا کانینوم با روش PCR
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی، دوره: 73، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 309
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-73-3_015
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1398
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه: نئوسپورا کانینوم یک انگل تک یاخته داخل سلولی و یکی از اصلی ترین عوامل سقط های مکرر در گاوهای شیری در کشورهای مختلف از جمله ایران به شمار می رود که منجر به تاثیرات اقتصادی زیادی از جمله کاهش تولید مثل، کاهش میزان شیر، افزایش فاصله بین زایمان ها می گردد. هدف: امروزه تست های متعددی برای تشخیص عامل ایجاد کننده سقط جنین وجود دارد. آزمایش PCR روشی با حساسیت و ویژگی مناسب برای DNA نئوسپورا کانینوم به شمار می رود و می تواند DNA این انگل را به خوبی در نمونه های بافتی و مایعات بدن جنین سقط شده، مشخص کند. هدف این مطالعه بررسی میزان آلودگی انگلی در بافت های جنین های سقط شده به روش PCR است تا بتواند در نهایت بهترین بافت برای تشخیص این انگل را در جنین های سقط شده مشخص کند. روش کار: در این مطالعه تعداد 82 جنین سقط شده در 6 ماهه ابتدایی سال 2015 مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های مورد آزمایش شامل بافت های مغز، کبد، ریه، طحال، کلیه و مایع شیردان جنین سقط شده بود. آزمایش PCR با استفاده از پرایمر NP21plus برای شناسایی انگل نئوسپورا کانینوم انجام گرفت. پس از انجام آزمون PCR نمونه های دارای باند 340 جفت باز در ژل الکتروفورزیس مثبت قلمداد گردیدند. داده های آماری حاصل از بررسی حضور نئوسپورا کنینوم در بافت های مورد نظر در نرم افزار آماری SAS (version 9.2) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: آلودگی با این انگل در بافت مغز 34 جنین سقط شده (5/41 %) مشخص گردید. به ترتیب در 2 (4/2 %) و 4 (9/4 %) جنین سقط شده مجزا، DNA انگل به غیر از بافت مغزی از بافت های ریه و کبد نیز جداسازی گردید. نتیجه گیری نهایی: در مجموع با توجه به میزان اختلاف معنادار آلودگی در مغز نسبت به سایر بافت ها، مقاله ما این بافت را مناسب ترین نمونه برای آزمایشات PCR جهت تشخیص آلودگی با عامل نئوسپورا کانینوم در جنین های سقط شده می داند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرمان حسینی
گروه مامایی و بیماریهای تولید مثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
احسان مرات
گروه مامایی و بیماریهای تولید مثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیمین سامانی
) گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
سعید سلطان نژاد
دانش آموخته دکترای عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :