تاثیر سینرژیستیک نایسین و اسانس دارچین (Cinnamomum verum) بر رشد لاکتوکوکوس گارویه (Lactococcus garvieae) در فیله قزل آلای رنگین کمان

زمینه مطالعه: بیماری لاکتوکوکوزیس به علت لاکتوکوکوس گارویه در مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان، یکی از مهم ترین باکتری های بیماریزای مشترک بین ماهی و انسان به حساب می آید. هدف: هدف این مطالعه، ارزیابی اثر اسانس دارچین (Cinnamomum verum) و نایسین در کنترل رشد لاکتوکوکوس گارویه (Lactococcus garvieae) بود. روش کار: در این بررسی، اسانس گیاه دارچین به روش تقطیر با بخار با دستگاه کلونجر تهیه شد. جهت آماده سازی نایسین از اسید کلریدریک 02/0 نرمال استفاده شد. غلظت های (0، 4/0 و 8/0 درصد) اسانس دارچین و (µg/ mL 0، 25/0 و 75/0) نایسین و ترکیب غلظت های فوق با هم به فیله های قزل آلای رنگین کمان اضافه شد. شمارش باکتری ها به ازای هر گرم در روزهای 0، 3، 6، 9، 12 و 15 پس از تلقیح صورت پذیرفت. نتایج: در نمونه های نگهداری شده در دما ºC 4، رشد باکتری هنگام استفاده اسانس دارچین یا نایسین به تنهایی تا روز پانزدهم به تعویق افتاد و در مورد دارچین میزان رشد باکتری در دو روز نهم و پانزدهم به زیر log cfu/g 2 رسید. ترکیب µg/ mL 8/0 نایسین و 75/0 درصد اسانس دارچین توانست در روز سوم رشد را به تعویق بیاندازد. در دمای  8 درجه سانتی گراد، نایسین و اسانس دارچین به حالت مجزا و در حال ترکیب (مشابه ºC 4) تا روز ششم توانستند جلوی رشد باکتری را بگیرند. همچنین نتایج نشان داد ترکیب نایسین و اسانس دارچین به شکل معنی داری (05/0> P) عملکرد بالاتری در مقایسه با حالت منفرد آن ها داشت. نتیجه گیری نهایی: نایسین و اسانس دارچین رشد لاکتوکوکوس گارویه را به خصوص در غلظت 8/0 درصد اسانس و  µg/ mL 75/0 نیسین در فیله قزل آلای رنگین کمان مهار کردند.

کلیدواژه ها:

لاکتوکوکوس گارویه ، اسانس دارچین ، نایسین ، قزلآلای رنگین کمان ، دما