تاثیر تنش کم آبی بر ترشح گلومالین توسط قارچ های گلومرال همزیست با گیاه ذرت

گلومالین گلیکو پروتیینی است که در دیواره هیف و اسپور قارچ های راسته گلومرال شناسایی و استخراج شده است. گلومالین روی ذرات خاک رسوب یافته و بعنوان چسب عمل می کند و در نتیجه منجر به خاک دانه سازی و پایداری خاک دانه ها میشود. تنش کم آبی با تاثیر بر رابطه همزیستی میکوریزی میتواند تولید گلومالین را تحت تاثیر قرار دهد. این تحقیق به صورت آزمایش چند عاملی در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در چهار تکرار با گیاه ذرت (رقم سینگل کراس 704 ) در شرایط گلخانه اجرا شد. عامل اول سه سطح رطوبتی در خاک شامل: 30-10 درصد W0 ، 55-35 ؛ W1 و 60-90 درصد تخلیه آب قابل استفاده W2 وعامل دوم سه گونه قا رچ میکوریز Gv G.etunicatum (Ge) G.intraradices (Gi) ،Glomus versiforme و شاهد بدون قارچ بود. در پایان دوره رویشی گیاه، گلومالین ساده استخراج EEG وگلومالین کل TG در خاک، به روش بردفورد اندازه گیری شدند. با کاهش آب خاک، وزن خشک گیاه و درصد کلونیزاسیون ریشه کاهش یافت. نتایج مربوط به اندازه گیری EEG و TG نشان داد که تنش کم آبی به طور معنی داری باعث افزایش مقادیر EEG و TG میشود. همچنین افزایش معنی دار تولید گلومالین در سطح رطوبتی W2 در هر سه گونه قارچی نسبت به دو سطح رطوبتی W0 و W1 مشاهده شد؛ به عبارتی با افزایش تنش کم آبی و کاهش درصد کلنیزاسیون، تولید گلومالین در واحد درصد کلنیزاسیون ریشه افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

تنش کم آبی ، دینامیک کربن ، ذرت ، قارچ های گلومرال ، گلومالین