برآورد تبخیر و تعرق واقعی در مقیاس منطقه ای به کمک داده های سنجش از دور در دشت شهرکرد (ب) مقایسه نتایج مدل های SEBAL و METRIC نسبت به برخی مدل های ریاضی تبخیر و تعرق

این تحقیق به منظور بررسی امکان استفاده از دو مدل سبال SEBAL و متریک METRIC در دو تاریخ گذر 9 تیر 1378 (برابر با 3 ژوین 1999 ) و 30 مرداد 1378 (برابر با اول اوت 1999 ) برای برآورد و مقایسه تبخیر و تعرق گیاه مرجع (یونجه) در مقیاس منطقه ای با استفاده از اطلاعات سنجنده ETM+ در مقایسه با برآوردهای ET از برخی روش های ریاضی (تجربی و ترکیبی) شامل پنج مدل پنمن - مانتیث استاندارد شده بهروش انجمن مهندسین عمران آمریکا ASCE-stPM پنمن- مانتیث به روش فایو 56 F56PM بلانی - کریدل F24BC هارگریو- سامانی HS و تشتک تبخیر Pan انجام شد. مقدار تبخیر و تعرق در تاریخ های 9 تیر و 30 مرداد ( 1378 ) برای پیکسل های معیار سرد در مدل سبال برابر با 6/97 و 6/77 میلیمتر بر روز و در مدل متریک برابر با 10/27 و 9/31 میلیمتر بر روز به دست آمد. برای مدل ریاضی مناسب منطقه (هارگریوز- سامانی) مقادیری به ترتیب برابر با 8/0 و 7/5 میلیمتر بر روز در تاریخ های گذر به دست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد برآوردهای مدل سبال در مقایسه با برآوردهای مدل HS و داده های لایسیمتری موجود از صحت بیشتری نسبت به مدل متریک برخوردار و در شرایط مشابه قابل توصیه میباشد.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق ، توازن انرژی ، فرمول های تجربی ، لندست7