بررسی رفتار خوردگی جوش فولاد مارتنزیتی 420 با استفاده از فلز پرکننده های ER308L و ER309 L و ER420 در محیط 3.5% کلرید سدیم در حضور و عدم حضور گاز دی اکسید کربن

در این تحقیق فولاد پایه ی 420 مارتنزیتی با استفاده از فلز پرکننده های مختلف ER308L و ER309L و ER420 با استفاده از روش جوشکاری GTAW جوشکاری شد. سپس خوردگی این فولادها در محیط 3.5% کلرید سدیم با حضور و بدون حضور گاز دی اکسید کربن توسط آزمون های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که جوش های حاصل از فلز پرکننده ER308L و ER309L مقاومت بالای خوردگی را به علت بالاتر بودن مقدار کروم از خود نشان دادند و همچنین فولاد زمینه 420 در منطقه متاثر از حرارت دچار حساسیت شده است. همچنین حضور گاز دی اکسید کربن می تواند پتانسیل حفره دار شدن را در تمامی نمونه ها پایین آورد. به علاوه این گاز محلول را اسیدی کرده و پتانسیل خوردگی را تا مقادیر 500- میلی ولت نسبت به الکترود مرجع کالومل پایین می آورد و جریان رویینگی را نیز در تمامی نمونه های فولاد زنگ نزن افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، جوشکاری ، فولاد زنگ نزن ، مارتنزیت ، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک