محورهای همنشینی معنای عقل در نهج البلاغه
محل انتشار: دوفصلنامه کتاب قیم، دوره: 8، شماره: 18
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 333
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KGY-8-18_012
تاریخ نمایه سازی: 25 خرداد 1398
چکیده مقاله:
یکی از مهمترین ویژگیهای ساختاری نهج البلاغه، تناسب و انسجام حاصل از ارتباط معنایی واژه با واژگان دیگر است. این ارتباط معنایی با استفاده از تناسب معنایی، قابل تبیین است و از این جهت، مناسبت دارد از محور هم نشینیکه یکی از راهکارهای عمده در انتقال پیام گفتاری است، بهره برد. ارزش چینش واژگان و گزینش آنها توسط گوینده، با توجه به ارتباط معنایی واژگان همنشین، آشکار میشود. در این میان، واژه عقل از کلماتی است که در کتاب ارزشمند نهجالبلاغه، جزء واژگان چند معنایی محسوب می شود. از این رو، پژوهشحاضر با روش توصیفی تحلیلی و با بهرهجویی از منابع کتابخانهای اسنادی به بررسی محور همنشینی واژه عقل در آن کتاب پرداخته و به این نتیجه رسیده است که همنشینی عقل با واژگان شهادت، دفاین، تحصین، تکلم، سهو، تدبیر، موعظه، رعایه و روایه بیان کننده نوعی از تناسب معنایی در گفتار است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمد موسوی بفرویی
دانشیار دانشگاه میبد
مریم عمویی
دانشجوی دکتری علوم و معارف نهج البلاغه، دانشگاه میبد