بنای مشتقات در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید

شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید یکی از ارزشمندترین کتبی است که در شرح و تفسیر نهج البلاغه تالیف شده و مورد نظر پژوهشگران قرار گرفته است، شارح در شرح و توضیح بنای مشتقات بعضا به نکات زیبا و دقیقی اشاره می کند که غالبا از چشم غیرصاحب نظران دور مانده است، مثلا در بنای اسم فاعل های غیرقیاسی به علل تغییر بنای آنها پرداخته که چرا فرضا اسم فاعل از ماده ساد و جاد یک بار بر وزن فاعل ساید و جاید بنا می شود و یک بار بر وزن فیعل سید و جید یا چرا از ماده ضیق که اسم فاعل قیاسی آن ضیق است، در قرآن مجید ضایق به کار رفته و مواردی از این قبیل، شارح به بنای غیر قیاسی صفات توجه بیشتری دارد و برای هریک از آنها نمونه هایی آورده است، هرچند برخی مترجمان نهج البلاغه با او هم عقیده نیستند، مثلا در عبارت فانتم غرض لنابل معتقد است، نابل اسم فاعلی است که بر نسبت دلالت دارد، مثل تامر و لاین اما مترجمانی مثل فیض الاسلام یا عبده ابن عقیده را ندارند.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، بنای مشتقات ، ابن ابی الحدید