الگوی فضایی فقر و طلاق در شهر قائمشهر

تبیین موضوع: فقر شهری پیامدهای نامطلوب زیادی دارد که یکی از آن­ها طلاق است. هدف این مقاله، بررسی پراکندگی جغرافیایی شاخص ­های فقر و طلاق در سطح بلوک ­های آماری شهر قائمشهر و ارتباط آن دو با یکدیگر است. روش: مقاله حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی می­باشد. برای بی­ مقیاس­سازی شاخص­های فقر شهری و شاخص طلاق از روش فازی استفاده شده ­است. سپس شاخص ­های فقر و طلاق در محیط نرم افزار ArcGIS با روش لکه ­های داغ و خودهمبستگی موران تحلیل فضایی می­شوند و جهت بررسی رابطه فقر و طلاق از آزمون رگرسیون چند متغیره و پیرسون در محیط نرم­افزار SPSS استفاده می­شود. یافته‎ها: یافته ­ها نشان می ­دهد که 9/54 درصد مساحت و 54 درصد جمعیت شهر قائمشهر فقیر و خیلی فقیر می­باشد. همچنین 14/1 درصد از کل جمعیت، 64/0 درصد از جمعیت مردان و 63/1 درصد از جمعیت زنان نیز در وضعیت بی­همسر بر اثر طلاق قرار دارند. جمعیت زنان طلاق گرفته 5/2 برابر مردان طلاق گرفته می­باشد که بیشتر در مرکز و شمال شرق شهر تمرکز دارند. بر اساس نتایج رگرسیون چندمتغیره، شاخص­های تراکم نفر در اتاق، تراکم اتاق در واحد مسکونی، بار تکفل، بار معیشت و میزان فعالیت عمومی نقش موثر و معناداری در میزان طلاق شهر قائمشهر دارند. نتایج: بنابراین جهت انجام اقدامات لازم به منظور کاهش پدیده طلاق در شهر قائمشهر، برنامه­ریزی دقیق برای کاهش عوامل دخیل در فقر که از عوامل اصلی طلاق به شمار می­روند، امری ضروری به نظر می­رسد.

کلیدواژه ها:

تحلیل فضایی ، فقر ، طلاق ، شهر قائمشهر