اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدر بر میزان شادکامی سالمندان
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 861
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KRAP-11-41_002
تاریخ نمایه سازی: 17 فروردین 1395
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدربر میزان شادی سالمندان به صورت تجربی در سال 1388 در شهر اصفهان انجام شد . جامعه آماری در پژوهش حاضر سالمندان زن ساکن در آسایشگاه صادقیه شهراصفهان بودند . تعداد جامعه آماری 135 نفر بود که از بین آ نها ما 30 نفر را ب ه صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب و به دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گماردیم.شرایط گروه نمونه بدین صورت بود که اعضا از سلامت جسمانی و روانی کافی برخوردار باشند و اینکه تمایل به شرکت در تحقیق داشته باشند . سپس مداخلات آموزش گروهی م بتنی بر نظریه امید اسنایدر بر روی گروه آزمایش اجرا شد . ابزارمورد استفاده پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. که این پرسشنامه توسط آرگایل درسال 1989 تهیه شده است و اعتبار این ابزار والیانت پس از سه هفته با ارزش بازآزمایی 0/83 محاسبه کرده است . اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزارSPSSدر دو سطحتوصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . در سطح توصیفی : توزیع فراوانی میانگین، انحراف معیار محاسبه شد و در سطح آمار استنباطی از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد . نتایج پژوهش نشان داد با در نظر گرفتن نمرات پیش آزمون به عنوان متغیر کمکی، مداخلات آموزش گ روهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدر منجر به افزایش شادکامی سالمندان شد P<0/001
کلیدواژه ها:
نویسندگان
افشان قاسمی
کارشناسی ارشد رشته مشاوره
احمد عابدی
عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان
ایران باغبان
عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان