صفات پنج عاملی شخصیت به منزله عاملی پیش بین در پرخاشگری مادران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه عوامل شخصیتی با پرخاشگری مستقیم و غیرمستقیم در مادران بود. جامعه آماری پژوهش شامل 389 نفر از مادران دانش آموزان ابتدایی شهر تهران بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو (فرم کوتاه)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری و پرسشنامه پرخاشگری غیرمستقیم IAS-A مورد استفاده قرار گرفتند. تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری انجام شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون به غیر از رابطه عامل گشودگی با خشم که معنادار نبود، رابطه معناداری را بین عوامل شخصیت با پرخاشگری مستقیم و غیرمستقیم نشان داد. به این ترتیب که برونگرایی، توافق پذیری و وظیفه شناسی با زیرمقیاس های پرخاشگری و پرخاشگری غیرمستقیم رابطه منفی معنادار داشت، گشودگی به غیر از خشم با بقیه زیرمقیاس های پرخاشگری رابطه مثبت معنادار و با پرخاشگری غیرمستقیم رابطه منفی معنادار و روان رنجورخویی با پرخاشگری مستقیم و غیرمستقیم رابطه مثبت معنادار داشتند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد عوامل توافق پذیری، روان رنجورخویی و گشودگی 5/41درصد از واریانس پرخاشگری بدنی، عوامل توافق پذیری، روان رنجورخویی و گشودگی و وظیفه شناسی 30درصد از واریانس پرخاشگری کلامی، عوامل توافق پذیری، وظیفه شناسی، روان رنجورخویی و گشودگی 31درصد از واریانس خشم، عوامل توافق پذیری، روان رنجورخویی و گشودگی 26درصد از واریانس خصومت و عوامل توافق پذیری و گشودگی 20درصد از واریانس پرخاشگری غیرمستقیم را تبیین می کنند. نتایج پژوهش نشان داد بین عوامل شخصیتی پنج گانه با پرخاشگری مستقیم و غیرمستقیم در مادران دانش آموزان رابطه معنادار (01/0> P) وجود دارد.

کلیدواژه ها:

عوامل شخصیتی ، پرخاشگری مستقیم ، پرخاشگری غیرمستقیم ، مادران