تبیین نقش خوش بینی تحصیلی و ساختار توانمندساز در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی میزان تاثیر ساختار توانمندساز مدرسه و خوشبینی تحصیلی معلم بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود .به منظور انجام این پژوهش از روش پژوهش همبستگی استفاده شد. پرسشنامه های خوش بینی تحصیلی معلم و ساختار توانمندساز مدرسه توسط 150 معلم مقطع سوم راهنمایی مدارس دخترانه منطقه 5 تهران که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، تکمیل گردید. معدل نهایی ترم گذشته دانش آموزان بعنوان ملاک اندازگیری پیشرفت تحصیلی آنها در نظر گرفته شد.برای بررسی فرضیه ها و پاسخ به سوال پژوهش از ضریب همسبتگی و رگرسیون چندگانه استفاده گردید. نتایج نشان دادند که خوش بینی تحصیلی معلم و ساختار توانمندساز مدرسه ارتباط مثبت و معناداری با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دارد. از میان ابعاد سه گانه خوشبینی تحصیلی (کارآمدی، تاکید تحصیلی ، اعتماد) کارآمدی معلم بیشترین ارتباط را با پیشرفت تحصیلی داشت. هم چنین یافته ها نشان دادند که خوش بینی تحصیلی معلم و ساختار توانمندساز مدرسه به صورت معناداری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر میگذارد. دو متغیر خوش بینی تحصیلی معلم و ساختار توانمندساز به همراه یکدیگر 23 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تبیین نمودند.

کلیدواژه ها:

خوش بینی تحصیلی ، ساختار توانمند ساز ، پیشرفت تحصیلی