تاثیر احراز در مالکیت آب از نگاه فقه امامیه با توجه به حقوق و واقعیتهای معاصر
محل انتشار: دوفصلنامه حقوق تطبیقی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 282
فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LAWM-7-1_010
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
آب محرز آبی است که در ظرفی خاص گردآوری میشود و در شرایطی مملوک شخصی است که آن را احراز کرده است. این پژوهش، احراز آب را بهعنوان یکی از اسباب مالکیت آب و شرایط و محدوده استفاده از آن را بیان نموده و کوشیده است با مراجعه به دیدگاههای فقیهان، شرایط مالکیت آب در زمان متقدم و معاصر را بهوسیله احراز تبیین نماید. بر پایه دستاوردهای این پژوهش، همگان بدون تبعیض، در بهرهمندی از آبهای مباح حق برابر دارند و هر شخصی که بر آن سبقت گیرد دارای اولویت خواهد بود و پس از احراز، احرازکننده مالک آن آب است. حکم اولیه در آب احرازشده، مالکیت مطلق آن است؛ ولی حاکم جامعالشرایط با توجه به اقتضائات و شرایط زمان و منافع جمعی و بین نسلی و نیز بر پایه احکام ثانویه میتواند این حکم را محدود و میزان و محدوده بهکارگیری آن را مشخص نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید رهایی
استادیار دپارتمان حقوق، دانشگاه مفید، قم، ایران.
ماه منیر فرزانه
دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه مفید، قم، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :