بررسی اصول مشترک مسیولیت قراردادی و ضمان قهری در حقوق ایران

مسیولیت مدنی به دوشاخه مسیولیت قراردادی و ضمان قهری تقسیم می شود. مسیولیت قراردادی عبارت از مسیولیت کسی است که به موجب عقدی از عقود معین یا غیر معین تعهدی را پذیرفته و به علت عدم انجام تعهد یا تاخیر در انجام آن خسارتی به متعهدله وارد نماید که در این صورت متعهد مکلف است خسارت وارده را جبران کند و ضمان قهری به مواردی می پردازد که دو شخص هیچ پیمانی با یکدیگر ندارند و یکی از آن دو به عمد یا به خطا به دیگری ضرر می رساند. با این تعاریف هدف اصلی این پژوهش بررسی اصول مشترک مسیولیت قراردادی و ضمان قهری می باشد. که به روش توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار می گیرد و اطلاعات گرد اوری شده با رجوع به کتب معتبر و فن کتابخانه ای و استفاده از فیش برداری، فرضیه های پژوهش را به اثبات می رساند که در راستای بررسی موضوع، محقق در پایان نتیجه گرفته است که مبنای این دومسیولیت یکی نیست و عنصرتقصیر در این دو نوع مسولیت متفاوت می باشد.

کلیدواژه ها:

مسیولیت مدنی ، مسیولیت قرادادی ، ضمان قهری ، تقصیر ، جبران ضرر