بررسی به کارگیری سبک های مدیریت تعارض توسط مدیران کتابخانه های دانشگاهی

پژوهش حاضر به دنبال شناسایی تفاوت در به کارگیری سبک های مدیریت تعارض توسط مدیران کتابخانه های دانشگاه و بررسی این تفاوت بر پایه متغیرهای جمعیت شناختی آنها (جنسیت، رشته تحصیلی، عضویت در هییت علمی، پاره وقت یا تمام وقت بودن مدیریت و تجربه مدیر) است. سبک های مدل توماس (اجبار، اجتناب، گذشت، سازش و همکاری) به عنوان چارچوب نظری به کار گرفته شد. با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته به گردآوری اطلاعات پرداخته شد. جامعه آماری، مدیران کتابخانه های مرکزی و دانشکده ای دانشگاه های دولتی سراسر کشور بودند. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ناحیه ای، 145 نفر از مدیران برای پاسخگویی به پرسش های پرسشنامه انتخاب شدند. برای توصیف و تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی درصد، میانگین، انحراف معیار، واریانس و آزمون های استنباطی مانند t تک متغیره، T2 هتلینگ، تحلیل واریانس چند عاملی (MANOVA) و تعقیبی توکی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد ترجیح مدیران کتابخانه های دانشگاهی برای مدیریت تعارض سبک همکاری است؛ سبک های اجبار و سازش و سپس سبک های گذشت و اجتناب ترجیح بعدی مدیران هستند. همچنین بر پایه نتیجه پژوهش متغیرهای جنسیت، رشته تحصیلی و عضویت در هییت علمی دانشگاه تاثیری روی انتخاب سبک های مدیریت تعارض ندارند. مدیرانی که عضو هییت علمی دانشگاه نبودند، تمایل بیشتری به استفاده از سبک گذشت داشتند. پاره وقت یا تمام وقت بودن مدیریت روی انتخاب سبک مدیریت تعارض تاثیرگذار است. به این صورت که مدیران تمام وقت بیشتر از مدیران پاره وقت از سبک اجتناب استفاده می کنند. همچنین با افزایش سابقه مدیریت، تمایل مدیران به استفاده از سبک اجتناب کمتر می شود. یافته های پژوهش همچنین نشان داد که مدیران زن و مدیران مرد تمام وقت یا پاره وقت در انتخاب سبک مدیریت تعارض یکسان عمل می کنند. همچنین مدیران مرد با سابقه، بیشتر از مدیران زن با سابقه از سبک اجبار برای مدیریت تعارض استفاده می کنند. از این رو، لازم است مدیران کتابخانه های دانشگاهی در زمینه آشنایی با انواع تعارض سازمانی، تعارض سازنده و مخرب، مدیریت تعارض، سبک های مدیریت تعارض و چگونگی استفاده از تعارض برای پیشرفت و رشد سازمان آموزش ببینند.

کلیدواژه ها:

عارض سازمانی ، مدیریت تعارض ، کتابخانه های دانشگاهی ، مدیران