مجهول سازی افعال مرکب فارسی از منظر معنایی و نظریه معنی شناسی مفهومی

این پژوهش کوششی است برای بررسی انواع روشهای مجهول سازی فعلهای مرکب زبان فارسی و با معرفی نظریهٔ معنایی جکند وف، یعنی آنچه «نظریهٔ معنی شناسی مفهومی» نامیده می شود. معرفی این i نظریهٔ معنی شناختی، به این دلیل است که مبانی آن به محک دادههای زبان فارسی سپرده شود تا معلوم পদ । شود آیا این نظریه، چنان که پیشنهاددهندهٔ آن ادعا می کند، جهانی است و از عهدهٔ تبیین دادههای زبان | { 呜 文 − − * . − ܕ t A فارسی بر میآید یا خیر. به این منظور، رفتار معنایی ۲۲ فعل مرکب زبان فارسی که از راه همراه شدن سازهٔ غیرفعلی با فعل سبک «انداختن» ساخته میشوند، به هنگام مجهول کردن این افعال بررسی می شود. چنانکه ملاحظه خواهیم کرد، برای مجهول سازی گروهی از فعلهای مرکب، میتوان از دو روش نحوی و معنایی بهره برد. همچنین، خواهیم دید که نظریهٔ معنایی جکند وف به دلیل توجه به مؤلفه های معنایی و در نظر گرفتن آنها به منزلهٔ واحد تحلیل معنایی، از عهدهٔ تبیین پذیرفتنی نبودن جمله هایی که دستوری اند، ناتوان می ماند و بنابراین، استدلال خواهیم کرد که چنانچه واحد تحلیل معنی جمله در نظر گرفته نشود، −تحلیل های معنایی نتایج درسستی را بر پی نخواهند داشت.

کلیدواژه ها:

فعل مرکب ، فعل سبک ، مجهول سازی ، نظریه معنی شناسی مفهومی ، واحد تحلیل معنایی