ساخت افعال سبک براساس زبان شناسی شناختی

برخی مطالعات انجام شده دربارهٔ محمولهای مرکب بیانگر آن است که افعال سبک از نظر معنایی، رنگ باختهاند و فاقد توان معنایی کافی برای عهده دار شدن نقش محمول مستقل هستند (.Jesper Sen 1988 ,Cattell, 1984 : GrimShaW & MeSter : 1965). در این نوشته، ضمن پذیرش ناقص بودن محتوای معنایی افعال سبک، به این موضوع می پردازیم که چنین ادعایی موجب نادیده گرفتن رابطهٔ معنایی فعل سبک و فعل اصلی متناظر با آن شده است. ادعای مقاله این است که افعال سبک به صورت کاملاً نظام مند در حفظ ویژگیهای طرح وارهٔ نیروی محرکه، با فعل اصلی متناظر مرتبط هستند؛ اما حوزهٔ مفهومی که در ان ساخت نیروی محرکه اعمال می شود، از حوزهٔ فیزیکی به حوزهٔ انتزاعی روان شناختی منتقل می شود. در واقع، عقیده بر این است که با اینکه افعال سبک دارای معانی کاملاً قابل پیش بینی نیستند، سهم معنایی آنها نظام مند و تاحدی شفاف است. مطالعهٔ حاضر با تمرکز بر دو فعل سبک «کردن» و «داشتن» سعی دارد در حد امکان این نظام مندی را آشکار کند.

کلیدواژه ها:

افعال سبک ، طرح وارهٔ نیروی محرکه ، نقش های معنایی ، نوع کنش / نمود