فرهنگ، استعاره و ترجمه پذیری

مقالهٔ حاضر با مطرح کردن این پرسش نوشته شده است: «ترجمهٔ ترکیبات استعاری فرهنگ - بنیاد به چه روش یا روشهایی امکانپذیر است؟». در پاسخگویی به این سؤال، نتایج بررسی تطبیقی ترجمهٔ رینولدنیکلسون از دفتر اول مثنوی معنوی مولانا به عنوان داده در نظر گرفته شده است. چارچوب کار، الگوی ترجمهٔ هاروی (2000) است. نگارنده با توجه به نیاز پژوهش، به معرفی نشانهٔ استعاری و دلالت استعاری پرداخته است. در این بخش شش نوع دلالت از هم بازشناخته شدهاند. الگوی شش گانه- که یکی از دستاوردهای این پژوهش است- می تواند بین هر دو زبان «الف» و «ب» که زبان مبداً و مقصد در فرایند ترجمه اند، مورد استفاده قرار گیرد. در ادامهٔ تحقیق، چگونگی به کارگیری این دلالت در ترجمهٔ استعارههای فرهنگ - بنیاد و سپس معرفی الگویی برای ترجمهٔ این موارد آمده است. به عبارت دیگر، برای هریک از روابط دلالی مطرح شده شیوه هایی در ترجمه پیشنهاد شده است. این پیشنهادها براساس ماهیت دلالت استعاری شکل گرفته اند. به این ترتیب، مترجم در رویارویی با ترکیب استعاری الگویی دردست دارد که او را لر ترجمهٔ انواع استعارهها قدم به قدم راهنمایی می کند.

کلیدواژه ها:

بررسی تطبیقی ، ترجمهٔ استعاره ، دلالت استعاری ، نشانه