میزان اجرای روش ها و فنون تدریس قواعد در مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات عربی از نظر استادان و دانشجویان

آموزشی قواعد در تمامی زبانها به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های متخصصان آموزش زبان مطرح است؛ در زبان عربی به دلیل ویژگیهای خاصی ساختاری و دستوری، قواعد و آموزشی آنها از دیرباز مورد توجه مدرسان و متخصصان بوده است. در ایران نیز از قدیم آموزشی قواعد زبان عربی از مهمترین بخش های آموزش این زبان بوده است، به طوری که بسیاری از بزرگان و مؤلفان کتابهای قواعد حصیرفی و نحوی در زبان عربی، ایرانی هستند. امروزه یکی از مهمترین بخش های چالش برانگیز حوزهٔ آموزش زبان عربی در ایران، آموزشی قواعد آن است. در رشتهٔ زبان و ادبیات عربی با اینکه بیبیست واحد درسی در مقطع کارشناسی رشتهٔ زبان و ادبیات عربی به درسی نحو اختصاصی داده شده است، به نظر میرسد که دانشجویان در مرحلهٔ کاربردی قواعد عربی دچار ضعف های فراوانی هستند؛ زیرا سالها است که قواعد با روشهای قدیمی تدریس می شوند و بسیاری از استادان از فنون جدید و مناسب تدریس قواعد استفاده نمی کنند. در این پژوهشی میکوشیم با روش پیدایش و ابزار پرسسشنامه، به بررسسی روشی های تدریس و میزان اجرای فنون مناسب تدریس قواعد عربی در دانشگاه ها بپردازیم. یافته های پژوهشی نشان میدهد در تدریس قواعد، بیشتر از روشی سنتی قیاسسی استفاده می شود و به فنون جدید تدریسی، همچوناستفاده از تکنولوژی و فن مشارکتی توجه چندانی نمی شود.

کلیدواژه ها:

اموزشی عربی ، روشی های تدریسی ، فنون تدریسی ، قواعد عربی