مشخص بودگی در کردی کرمانشاهی

اصطلاح مشخص بودگی معمولاً برای اشاره به گروههای اسمی به کار میرود. در این مقاله بر پایهٔ تعریف انکا (1991) و کریمی (2003 ,1999) از مشخحصی بود گی، تکواژ «degae» را در انتهای برخی اسمهای موجود در جایگاه های مختلف نحوی به عنوان علامت ساختواژی مشخحصی بود گی در کردی کرمانشاهی بررسی کرد دایم و با استفاده از شواهد و دادههایی مانند حضور اجباری تکواژ مذکور، نه تنها در برخی از گروه های اسمی معرفه، بلکه در بعضی از گروه های اسمی نکره نشان دادهایم که برخلاف نظر ادموندز (1955)، مکنزی (1961)، یارمرادی (۱۳۸۶) و بهادر (۱۳۹۰) این تکواژ در کردی کرمانشاهی نشانگر مشخحصی بود گی است، نه معرفگی. در پایان، کردی کرمانشاهی را در تقسیم بندی لاینز از زبانها (1999)، از نظر داشتن علامتهای معرفگی و نکرگی، جزو زبانهایی قرار دادیم که تنها نشانهٔ نکرده دارند. با توجه به اینکه در دستور زایشی یکی از اصول بنیادین این است که آن بخشی از دانش زبانی که در ذهن سخنگویان یک زبان قرار دارد یکسان است، دادهها از سخنان نگارندگان به عنوان سخنگویان بومی این زبان جمع آوری و با استفاده از روش استدلالی بررسی شدهاند. چارچوب نظری استفاده شده در این تحقیق، نظریات انکا (1991) و کریمی (1999) در خصب و حصی مشخحصی بود گی است.

کلیدواژه ها:

مشخحصی بودگی ، کردی کرمانشاهی ، معرفگی ، نکرگی ، دستور زایشی