ترتیب واژه در سمنانی از منظر رده شناسی زبان

رده شناسی زبان هم بر همکانیهای زبانی و هم بر تنوعات زبانی تأکید دارد و همکانیهای زبانی در رده شناسی زبان بر اساس ملاحظات معنایی، کاربردشناختی، کفتمانی، پردازشی و شناختی تبیین می شوند. در تحقیق حاضر، ترتیب واژهٔ زبان سمنانی براساس مؤلفه های بسیت و چهارگانهٔ درایر (1992) از منظر رده شناختی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هدف این تحقیق تعیین ترتیب واژهٔ زبان سمنانی از منظر رده شناسی است که نتایج تحقیق می تواند در مطالعات رده شناسی زبان تأثیرگذار باشد. دادههای تحقیق نیز از طریق مصاحبه با گویشوران سمنانی جمع آوری شده است. دادههای تحقیق حاکی از آن است که زبان سمنانی دارای ۱۷ مؤلفه از مؤلفه های فعل پایانی قوی و ۱۹ مؤلفه از مؤلفه های فعل میانی قوی در مقایسه با گروه زبانهای اروپا- آسیا و همچنین دارای ۱۹ مؤلفهٔ فعل پایانی قوی و ۱ مؤلفهٔ میانی قوی در مقایسه با گروه زبانهای جهان است. بنابراین زبان سمنانی گرایش به ردهٔ زبانهای فعل پایانی دارد. البته فاصلهٔ چندانی بین مؤلفههای فعل پایانی قوی و فعل میانی قوی در تحقیق نیست که این نکته نشان دهندهٔ تحول و تغییر زبان سمنانی به سمت ردهٔ زبانهای فعل میانی است. همچنین دادههای تحقیق نشان میدهد که مطابقهٔ جنسیت دستوری بین فاعل و فعل وجود دارد و تمامی مصدرها دارای نشانهٔ نمود کامل هستند.

کلیدواژه ها:

زبان سمنانی ، رده شناسی زبان ، ترتیب واژه ، همگانیهای زبان ، مؤلفههای رده شناختی